Franska.nl

Helaas: zelfs onze katten zijn ons zat in de lockdown

Eén van de pluspunten van de lockdown en de avondklok vind ik toch wel dat ik ongegeneerd veel tijd kan spenderen met mijn beste vriendin Pebbles.

 

 

Nu zijn er inderdaad mensen die zo heten, maar bij mij is het een kat. En die vertel ik dan de hele dag door dat ze de liefste en de mooiste is. Geloof me, ik zou willen dat dit een grap was, maar ik ben echt zo erg als een crazy cat lady. En ook al kan zij niet praten, miauwen zegt genoeg en ik ben ervan overtuigd dat ze mij ook de liefste en mooiste vindt.

 

Of nou ja, daar was ik van overtuigd. Want als ik dierenarts Emmanuelle Titeux mag geloven — en dat wil ik liever niet — is die lieve Pebbles me echt volledig spuugzat. Aan Vice.com vertelde deze dierenarts namelijk dat ze de laatste tijd een behoorlijke groei ziet in agressief gedrag van katten. Erg onhandig, want juist sinds corona zijn de asiels leger dan ooit, want niemand wil alleen thuis zitten. Huisdieren werken echt top tegen de eenzaamheid. Of die huisdieren ooit genoeg hebben van alle aandacht? Neeeeuh. Túúrlijk niet.

 

“Ik moet de hele dag maar zien te dealen met een of andere idioot die me maar in mijn nek blijft aaien. Ik ben er helemaal klaar mee.” Au. Dát is wat de katten zouden zeggen over ons als ze konden praten, aldus dierenarts Titeux. Ach, wat weet die er nou van toch? Helaas is hoogleraar diergeneeskunde Leanne Lilly het helemaal met haar eens. Volgens haar is de plotselinge verandering van bijvoorbeeld het volledig thuis werken best stressvol voor onze miauwende vrinden. Kort gezegd: ze krijgen een overkill aan aandacht.

 

Zeker huiskatten die niet naar buiten gaan zouden het extra zwaar hebben. “Sommige katten hebben het echt helemaal gehad met mensen. Ze worden er gek van om de hele tijd met hen opgezadeld te zitten,” aldus Titeux. En weet je, noem me koppig of een bord voor m’n kop hebbend, maar ik kan me hier helemaal in vinden en tegelijkertijd herken ik mezelf er helemaal niet in. Neeee, mijn kat vindt het heus wél heel leuk dat ze gedwongen wordt continu bij mij in de buurt te blijven. Ho, waar gaat dat heen? Dacht het effe niet.

 

Nu ik er zo over nadenk zijn wij misschien meer de huisdieren geworden en de katten onze baasjes. Of waren we dat niet altijd al? Zij bepalen immers wanneer ze willen eten en wanneer ze met je willen hangen. Dat dwingen gaat namelijk niet echt soepel, tenzij je graag een haal krijgt.

 

Laat ik eindigen met een positieve noot: niet álle katten zijn ons zat. FEEST. “Er zijn ook nog genoeg katten die wél van mensen houden en graag met hun baasje spelen – het hangt maar net van de situatie af.” Ah, kijk eens aan. Hier kan ik me dan wél gelijk in herkennen.

 

Oh ja, mocht jouw kat nou agressief gedrag vertonen (oftewel, hij/zij is je zat), dan kan de dierenarts fluoxetine voorschrijven. Worden ze rustig van. Ken je dat spul niet? Het zit ook Prozac, de antidepressiva. Beetje intens om dat voor je kat te moeten voorschrijven, maar het is één van de mogelijkheden. Of neem zoals Ross en Rachel even een break.

 

Bron: Vice