‘Hé wacht, niets is meer hetzelfde’
Wie mijn vorige column heeft gelezen, weet dat ik een pittige week achter de rug heb.
Mijn vader is overleden, mijn zoon studeerde af aan de universiteit en er zaten nog wat andere heftige, levensbepalende dingen tussen. En dan volgt na een overlijden natuurlijk de begrafenis. Een week gevuld met liefde en verbondenheid, waarin mijn moeder, zus en ik omringd zijn met enorm veel steun en liefde.
Sinds gisteren ben ik weer terug op Mallorca, mijn huidige thuisbasis. En het voelt fijn en gek tegelijk. Ik heb bijvoorbeeld heerlijk in het zonnetje een wandeling van twee uur door de bergen kunnen maken, wetend dat het in Nederland regent en grijs is. Ook is het fijn om na twee zulke intensieve weken, waarin mijn zus en ik bij mijn ouders ´introkken´ zodra we hoorden hoe slecht het ging met mijn vader, weer even alleen te zijn.
Maar het voelt tegelijkertijd ook een beetje raar aan om hier nu terug te zijn. Alsof de wereld gewoon is doorgedraaid terwijl er bij mij maar liefst drie levensveranderende gebeurtenissen plaatsvonden in drie opeenvolgende dagen. Ik herinner me dat nog van toen mijn oudste dochter was geboren. Toen ik de volgende ochtend het raam opende en ik gewoon mensen naar het werk zag fietsen wilde ik bijna uit het raam roepen: ‘Hé wacht, niets is meer hetzelfde. Alles is nu anders. Je kunt niet gewoon op de oude voet doorgaan!’
En zo voelt het voor mij nu opnieuw. Weer kijk ik van een afstandje naar de mensen die gewoon hun dagelijkse routine volgen. Die zich opwinden in het verkeer. Die boos worden over kleine futiliteiten of elkaar zonder op te merken voorbijlopen op straat. Weer wil ik roepen: ‘Hé wacht! Niets is meer hetzelfde…’
En toch is dat het eigenlijk ook wel. Want ik ben gewoon weer aan het werk. Heb gewoon weer boodschappen gedaan en wasjes gedraaid (hoognodig na een aantal weken uit een koffer leven) en ik pak mijn gewone routine weer op van gezond eten, mediteren en bewegen. Want dat was er in de afgelopen week ook een beetje bij ingeschoten. En misschien is het terugvallen in de routine van alledag, waarin alles juist hetzelfde blijkt, ook wel lekker om de diepte van wat er in de voorbije week is gebeurd extra te voelen.
Door: Saskia Geraerts
Na een turbulente periode waar alles wat vaststaand leek op losse schroeven stond nam psychologe Saskia Geraerts van Houten het dappere besluit om naar Mallorca te verhuizen. Hier geeft ze haar leven opnieuw vorm. Af en toe komt ze nog naar Nederland voor werk, onder andere op tv en als spreker.
