Hangen zonder boren
Ik houd van foto’s en lijstjes en, hoe geëmancipeerd ook, grijp zelf niet een twee drie naar een boor om even een paar gaten in de muur te jassen.
Maar om dan iemand op te bellen gaat me ook weer wat ver en mijn eigen man is niet in het verkeerde lichaam maar wel in het verkeerde land geboren want die kan nog wel eens ‘domani, domani’ mompelen als ik wapper met een schilderij dat smeekt om een plekje aan de muur.
Inmiddels wonen we een slordige acht jaar in ons huis en staat driekwart van de lijstjes die ik op wil hangen op de grond. Elke maand vinden we wel een excuus om ze niet op te hangen. De boor ligt nog in ons strandhuisje, de boor is uitgeleend, die muur houdt het niet en gaat brokkelen, er komt een gat in de muur en ga zo maar door. Net toen ik me er een beetje bij neer ging leggen, kwam er licht in mijn leven en hoop in bange dagen: tesa.
Nu denk jij: tesa, tesa, waar heb ik die naam toch eerder gehoord? Nou, dat ga ik je vertellen. In de bouwmarkt bij de afdeling tapes. En vanaf nu ga je tesa veel vaker horen. Wat zeg ik, het wordt een vaste waarde in je leven. tesa heeft namelijk klevende spijkers. Plákspijkers. Geen boor, geen gat in de muur, gewoon een stevig stuk dubbelklevend tape dat met gemak een tot twee kilo kan tillen.
Het leven was nog nooit zo makkelijk. En mijn huis nog nooit zo gezellig. Met de hartelijke groetjes aan de boor, jij mag lekker onder je stofdekentje blijven liggen.
Door: May-Britt Mobach
