Lisette heeft last van hackers
Toen Lisette laatst die mail opende dacht ze al dat er iets niet klopte. Gauw weggegooid. Maar toen was het dus al te laat.
Ik check mijn creditcard-account. Dat doe ik niet zo vaak – eigenlijk ben ik nogal slordig in die dingen. Maar nu wil ik checken en ik kom de beveiligde site niet in. Dat is al eens eerder gebeurd, maar toen heb ik het laten lopen: zeker druk of zo. Nu ga ik maar eens bellen want ik vind dat toch raar.
Ik moet opnieuw activeren. Dat doe ik, en hee, wat een gekke dingen staan er op mijn rekening. Een ticket naar Dublin van Aer Lingus, huh? Ik ben toch niet naar Dublin gevlogen afgelopen maand? We zijn juist alsmaar thuis geweest, door de ziekte van mijn man. Dit is helemaal fout.
Bellen. ‘Het is gekocht op naam van Lisette Thooft. Is dat niet uw naam?’ ‘Ja, dat is wel mijn naam, maar het klopt niet want ik heb namelijk geen ticket gekocht.’ ‘Nou ik zou maar eens in uw administratie kijken’, zegt de medewerkster. Ze gelooft me niet. Maar ik kan de aankoop wel betwisten.
Een heel gedoe. Je moet bewijzen contact te hebben gehad met de verkoper dus ik bel Aer Lingus in Ierland. Die zeggen dat ik bij mijn bank of creditcardmaatschappij moet zijn. Ik bel nog eens naar de creditcardmensen. Nu kijkt een medewerkster even met me mee.
‘Hebt u die tickets van Scandinavian Airlines dan wel gekocht? En dat hotel in Malmö?’
‘NEEE!’ roep ik. ‘Oh sorry.’ Mijn hart bonst in mijn keel. Er is nog meer gebeurd waar ik part noch deel in heb gehad; voor ruim 1100 euro. Met mijn naam, en mijn creditcard. Ik word doorgeschakeld naar de afdeling Fraude. Betwisten is niet meer nodig, ze gaan het uitzoeken. ‘U bent hiervoor verzekerd,’ zegt de medewerker nog geruststellend.
Een ticket naar Dublin van Aer Lingus, huh?
Maar ik ben helemaal niet gerust. Want langzaam maar zeker besef ik wat er gebeurd is. Ergens vorige maand heb ik een keer een verkeerd mailtje geopend. Je weet wel, zo’n factuur die duidelijk niet klopt of een fout aanbod. Ik weet niet meer wat het was, maar ik herinner me dat ik iets had geopend en meteen dacht: oei! Fout! Snel heb ik die mail weggegooid. Zand erover. Maar toen was het dus al te laat.
Ze zijn in mijn computer binnengedrongen, hebben mijn Firewall uitgezet en mijn creditcard gehackt. En daarmee zijn ze eerst naar Malmö gevlogen, daar hebben ze in een hotel gezeten, en toen hadden ze bedacht dat ze ook wel naar Dublin konden.
En dat vind ik nog het gekst. Dat ze zulke leuke tripjes hebben gemaakt. Wie weet, hebben ze er drugs naartoe gesmokkeld of zo. Maar toch. Malmö… Dublin… Je zou toch bijna zin krijgen?
Als dit goed afgelopen is, moesten we er misschien maar eens een weekendje uit.