Goedemorgen voor jou
Het opruimvirus is heus weleens een tijdje absent, maar ineens geeft het weer kopjes.
Zo zat ik gisteren met een vuilniszak op links en zeven obese bureaulaatjes voor me. Wat moet een mens met vier e-dentifiers van ABN AMRO? Of met vier verlopen en geperforeerde paspoorten? Leuk voor de kinderen om mee te spelen? Dat hebben ze in de afgelopen jaren precies nul keer gedaan dus de kans dat het de komende tijd alsnog gaat gebeuren acht ik te verwaarlozen. Ik was geïnspireerd door een voorwoord dat Linda de Mol in haar eigen magazine schreef. Hierin deelt ze mensen in twee groepen in: de ruimers en de verzamelaars, en zichzelf prominent lid van de club van de ruimers noemt en vervolgens twee pagina’s lang het evangelie van het opruimen verkondigt. In mijn geval vond ze een willig nieuw lid van haar genootschap. Ik denk dat ik drie vuilniszakken het huis uit heb gedragen. Opladers van computers waarvan ik niet wist dat we ze ooit hebben gehad, kindertekeningen, volle opschrijfboekjes, lege stiften, aangevreten gummen, alles vond zijn weg naar de vuilnisbelt. Tot ik een oud briefje van mijn jongste meisje vond. ‘Ik vind dat je een goeie moeder bent en je bent heel liev.’ Kon ik niet weggooien. Ik appte mijn opruimgoeroe met mijn dilemma, denkende dat ze me een slapjanus zou vinden en me vervolgens zou dwingen er een foto van te maken om het briefje alsnog weg te gooien. Haar antwoord verraste me volkomen. ‘INLIJSTEN!!!’ appte ze en ik haalde weer adem. Bewaren mag, mits met mate.
Ik wens je een heerlijke dag,
May
Door: May-Britt Mobach
