Meisje Alba werd geboren met het syndroom van Down en niemand wilde haar hebben.

 

Behalve Luca. Luca wilde niets liever.

 

Goed nieuws in dit eerste weekend van het nieuwe jaar. Nieuws om een traantje bij weg te pinken. Het speelt in Italië en de hoofdrol in deze hartenbreker is weggelegd voor meisje Alba, nu bijna één jaar oud. Het kindje, geboren met het syndroom van Down, werd vlak na haar geboorte verstoten door haar moeder en viel daarna onder jeugdzorg. Twintig keer werd Alba vervolgens aangeboden ter adoptie en even zo vaak werd ze afgewezen door wat in de media ‘traditionele Italiaanse families’ worden genoemd. Totdat de alleenstaande Luca Trapanese ten tonele verscheen en niets liever wilde dan Alba’s pappa worden.

 

Als jonge jongen deed Luca vrijwilligerswerk bij een kerk in Napels, waar hij zieke mensen en gehandicapte kinderen hielp. ‘Een geweldige ervaring’, zegt hij over deze tijd waarin hij ook ‘vrienden voor het leven maakte’. Als Luca vijfentwintig is wordt hij tot over zijn oren verliefd op een jongen waar hij elf jaar een relatie mee heeft en waarmee hij zich inzet voor mensen met een beperking. Luca en zijn partner willen dolgraag een gezin, maar als hun relatie stukloopt lijkt die droom aan duigen. Temeer omdat het in Italië dan onmogelijk is om als alleenstaande een kind te adopteren, hetgeen, ooh wat fijn, in 2017 veranderde. Want vanaf dat jaar kunnen singles in aanmerking komen voor adoptie van kinderen… met een beperking of gedragsproblemen.

 

De rest laat zich raden. Luca, die door zijn vrijwilligerswerk van wanten weet, twijfelt geen moment als het verlossende telefoontje komt dat hij in aanmerking komt voor Alba’s adoptie.

 

 

‘Ze lag daar helemaal alleen’, zegt hij over het moment dat hij jaar voor het eerst zag. ‘Ik hield haar vast en het voelde geweldig. Ze voelde meteen als mijn dochter. Ik wist dat ik er klaar voor was om haar vader te zijn. En ze was nooit mijn tweede keuze.’

 

Luca besloot een boek over de adoptie te schrijven. Dat is inmiddels een bestseller. Al zijn heel veel Italianen het er nog altijd niet mee eens dat homoseksuele mannen een kind mogen adopteren. Luca’s commentaar?

‘Ik had niet verwacht dat het boek zo’n succes zou worden. Het gaat in tegen veel stereotypes die in Italië heersen, maar ik wil niemand tegen het zere been schoppen. Ik wil gewoon ons verhaal vertellen.’

 

You go Luca! Ik wens jou en Alba een lang en gelukkig leven en gun je dat je boek in alle landen van de wereld wordt uitgegeven. Want voor mij ben jij hét voorbeeld van naastenliefde en goedhartigheid voor heel de wereld en heeft Alba een lot uit de loterij.

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans