Gepakt met extreme hoeveelheden drugs
En dat in Hongarije dat geen genade kent als het om drugs gaat.
XTC-pillen, flesjes met verdovende middelen, marihuana – en dat alles in extreme aantallen en bij elkaar opgeteld goed voor een straatwaarde van zo’n slordige 3,5 ton. Welke gezonde Hollandse knul van amper twintig heeft genoeg poen om deze duizelingwekkende vracht aan middelen bij elkaar te scharrelen? En mocht je al zulke diepe zakken hebben, waar koop je deze hoeveelheden dan?
Sprinter Roelf B. en zijn vriend zijn er in ieder geval vorige week mee gesnapt op muziekfestival Sziget in Boedapest, en hun arrestatie en toekomst zien er bepaald niet goed uit. Levenslang is niet uitgesloten en die straf – of welke straf dan ook – uit te moeten zitten in een gevangenis waarin de omstandigheden als erbarmelijk te boek staan (overvolle cellen, te weinig gelegenheid tot douchen en te weinig worden gelucht), daar maken we ons maar liever geen voorstelling van.
Dachten ze nou echt niet na, deze knullen, toen ze met hun autootje vol drugs, compleet met keurig geprinte prijslijsten ook nog, onderweg gingen van Nederland naar Hongarije? Was er onderweg geen enkel moment van beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald? Was deze actie nou echt op eigen initiatief? Is er echt geen drugsbaron in het spel die achter de coulissen zijn handen in onschuld staat te wassen? Want is dat niet hoe het vrijwel altijd gaat? Dat de kruimeldiefjes en loopjongens voor het karretje van de grote jongens worden gespannen omdat die toch wel zwichten voor het snelle geld.
Wat gaat er nu om in deze jongens in hun aftandse Hongaarse cel? Volgens de advocaat van de atleet hebben ze het zwaar, wat mij nogal een understatement lijkt. In het verleden noch veroordeeld, noch aangeklaagd, noch beschuldigd van enige misdaad, moet dit letterlijk van de hemel in de hel voelen. En dan het idee dat hun leven, ook als ze géén levenslang krijgen, verwoest is. Want of de jongens hun straf straks, na het proces en de veroordeling, mogen uitzitten in Nederland – wat in de EU feitelijk wel de mores is – is ook nog maar de vraag. Hongarije kent nu eenmaal geen genade als het om drugs gaat en werkte om die reden al eerder niet mee aan overbrenging van een gedetineerde naar Nederland.
Als ze de laatste twee weken nog eens over mochten doen. Als ze hadden geweten wat ze nu weten. Maar dat mogen en kunnen ze niet en die gedachte moet onverteerbaar zijn. Niet alleen voor die knullen zelf overigens.
Bezint eer ge begint was het toch?
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
