Franska.nl

Gelukkig nieuwjaar

Ik ben een beetje somber de laatste tijd. Zoals jullie weten zit het hier thuis niet helemaal mee en heb ik het eigenlijk veel drukker dan ik nu aankan.

 

Nou ziet het ernaar uit dat dit niet voor altijd zal zijn, dus dwing ik mezelf om het vol te houden. Maar ik merk dat ik de tegenslagen – die nou eenmaal ook horen bij revalideren – steeds slechter aankan. Ik ben gewoon te moe aan het worden.

 

Ik hou me sterk voor mijn partner, die al het leed natuurlijk persoonlijk moet ondergaan, maar ’s nachts lig ik echt weleens stiekem, doodmoe, wat tranen te laten. Ik vind mantelzorgen voor twee mensen die intensieve begeleiding nodig hebben, maar wel zo’n veertig kilometer uit elkaar wonen, naast je werk en je eigen huishouden, en naast de zorgen om een kind dat niet helemaal gezond meer is en een ander kind dat alsmaar naar het buitenland moet voor werk (en dus ook niet hier kan helpen) best intensief. Temeer omdat broerlief pasgeleden veel te jong is overleden en dus ook niet meer kan bijspringen bij al dat gezorg. Ik moet het helaas dus echt helemaal alleen doen nu.

 

Om te ontspannen lees ik nu af en toe wat bladen uit een stapel leesvoer die onlangs door een vriendin is gebracht. Mijn dochter brengt me dan een kopje koffie in de tuin, en mijn man komt dan een kusje brengen met zijn looprek. Je kunt dus zeggen wat je wilt, maar we gaan behoorlijk vooruit hier! En ik zou dus minder moe moeten worden, maar gek genoeg lijkt het altijd wel of je dán pas voelt hoe moe je eigenlijk bent.

 

Maar goed… ik ben nog altijd dankbaar en gelukkig met de afloop van het ongeluk dat mijn man kreeg, dus zeuren, daar heb ik geen zin in. Ik lees wel wat in bladen waarin anderen zeuren, en ik schrijf zelf dan wel wat zeurstukken waar anderen zich in kunnen herkennen.

 

Zo komen we samen de lastige tijden wel door.

 

En in die stapel bladen ben ik nu dus beland in de kerst- en oud-en-nieuwtijd. Beetje raar om te lezen in het zonnetje, maar ach. En in die bladen staan ook de jaarhoroscopen voor 2022. Dus toch even kijken wat er zoal voorspeld werd voor mij.

 

‘Je vrolijke blik op het leven werkt aanstekelijk’, lees ik.

 

Ehhh… nou ja, het jaar is nog niet om.

 

‘Zorg dat je genoeg tijd doorbrengt zonder de aanwezigheid van anderen.’

 

Ai… dat wordt een beetje lastig dit jaar.

 

‘Het geluk staat in 2022 aan jouw kant.’

 

Nou ja… daar kun je over discussiëren. Mijn man heeft alles natuurlijk wel overleefd, dus laten we dankbaar zijn.

 

‘Ga op zoek naar werk, maar zorg wel voor voldoende ontspanning.’

 

Nou, dát blad ga ik dus nooit meer lezen. Ik heb al werk, en word daarnaast overspoeld door extra werk. Hun astrologe moet dus op zoek naar ander werk, zou ik zeggen.

 

‘Het wordt geen saai jaar op het gebied van romantiek.’

 

Hahahaha. Nou, misschien komt het nog, maar hier thuis is nu erg weinig romantiek te vinden.

 

Dus wat doe ik? Ik leg het blad weg, doe mijn ogen dicht, val in slaap en droom.

 

Waarover? Nou, dat ga ik hier niet verklappen, want misschien leest mijn man deze column ook. Maar ik zweer je dat ik het in die droom een stuk leuker had dan hier thuis.

 

En als mijn droom uitkomt wordt de tweede helft van 2022 nog echt hartstikke goed! Maar in de praktijk zal het er wel gewoon op neerkomen dat de rust steeds meer gaat terugkomen en ik iets minder somber ga worden.

 

Ach… is ook prima voor dit jaar.