Wat was ik trots, die eerste keer dat ik mocht stemmen. Had ik ook eindelijk iets in de melk te brokkelen in dit land. Ik woonde toen nog thuis en ging dapper richting stembureau, met m’n voornemen om op de partij te stemmen waar ik heilig in geloofde. Ik zou de wereld weleens een poepie laten ruiken. Ter plekke stond ik wat onwennig in het hokje en ineens begon ik te twijfelen. Oeps. Deze keuze is dus precies wat mijn vader niet met me eens is. Moest ik dat nou wel doen? Zou er dan niet iets misgaan in het land? Twijfel twijfel. Maar toch. Hop: rood potlood op de stip naast de vooraf bedachte kandidaat en met grote stappen en mond op slot naar huis. Niks gezegd natuurlijk, alsof ze niet al lang begrepen hoe laat het was.
De kappers gaan er iets aan doen deze keer
Dat we, ook al is het maar een klein beetje, onze invloed kunnen uitoefenen, betekent voor mij dat we die kans niet moeten laten lopen. Je stem niet gebruiken is zonde. Toch? Intussen zijn 1500 kappers het met me eens. Ze hebben de handen in elkaar geslagen om er iets aan te doen. Onze eigen Rob Peetoom doet er ook aan mee. Samen hebben ze een manifest geschreven over het belang van stemmen met als slogan: ‘Ben jij geknipt om te stemmen?’ Bedoeling is dat ze met mensen die in de stoel zitten het gesprek aangaan over het belang van het laten gelden van je stem. Ze willen uitleggen dat het niet uitmaakt wát je stemt, maar dát je stemt. Kijken of die van mij er morgen ook over begint.
