Franska.nl

Geadopteerd met de beste bedoelingen

 

Gisteren Nieuwsuur gezien? Over de misstanden in de adoptie in de jaren zeventig? De uit Bangladesh geadopteerde Bibi klaagt de Nederlandse staat aan wegens betrokkenheid hierbij.

 

Bibi is inmiddels een volwassen vrouw. In de jaren zeventig kwam ze als klein kindje naar Nederland waar ze terechtkwam bij idealistische ouders die haar graag een betere toekomst wilden bieden. 

 

Bangladesh werd in die periode geteisterd door oorlog en natuurrampen. Veel kinderen zijn toen door hun biologische ouders naar tehuizen gebracht. Zij hoopten zo hun kinderen een beter leven te kunnen bieden, maar hadden nooit de intentie om hun zoons of dochters ter adoptie af te staan. 

 

Maar dat gebeurde toch. Uit onderzoek blijkt dat er bij deze adopties grove fouten zijn gemaakt. Er is geknoeid met papieren, documenten zijn vervalst. Ouders zagen hun kinderen, tegen de afspraken in, nooit meer terug. Men vermoedt zelfs dat er kinderen van straat zijn geplukt. Gestolen dus. 

 

Hoe moet dat zijn, erachter komen dat je kind verdwenen is? Dat je jarenlang zoekt maar het nooit meer terugvindt. Of dat je leest dat je nooit door je echte moeder ter adoptie bent afgestaan. Dat er in het land waar je vandaan komt wel familie was die om je gaf. Die je koesterde en liefhad. Hoe moet het zijn om erachter te komen dat het in je leven allemaal anders had kunnen lopen? 

 

Bibi is waarschijnlijk een van die kinderen. Zij kwam er via een uitzending van Nieuwsuur achter dat haar echte moeder jarenlang naar haar heeft gezocht. Maar toe Bibi haar biologische familie eindelijk had gevonden, was haar moeder al overleden. Een afschuwelijk verhaal, waarvan er helaas vele zijn.   

 

De Nederlandse autoriteiten moeten hiervan op de hoogte zijn geweest, want al in 1987 heeft de Raad voor de Kinderbescherming aan het ministerie gevraagd om de schimmige adoptieprocedures in Bangladesh te onderzoeken. Dat is helaas nooit gedaan. 

 

Bibi vindt het nu hoog tijd dat de Nederlandse Staat verantwoording aflegt. ‘Ik vind dat zij medeschuldig zijn aan dit hele gebeuren, als onze overheid willens en wetens al die dossiers heeft doorgedrukt terwijl ze wisten dat het niet deugde.’ 

 

Haar Bengaalse moeder krijgt ze er niet mee terug, maar Bibi vindt dat haar leven kapot is gemaakt voor ‘ordinaire kinderhandel waar onvoldoende toezicht op was’. Ze wil erkenning voor het feit dat haar echte moeder jarenlang naar haar gezocht heeft. 

 

Helaas heeft Bibi nooit een goede band met haar adoptieouders kunnen opbouwen. Ze weet zeker dat ze in Bangladesh met veel meer liefde zou zijn grootgebracht dan hier, ondanks de beste bedoelingen van haar Nederlandse adoptieouders.