Franska.nl

Nu nog over vakantie praten? Ja hoor. Om te beginnen ben ik zelf nog op vakantie en daarnaast kun je volgens mij nooit vroeg genoeg beginnen met de voorpret. Liet ik bij onze allereerste vakantie alles aan het toeval over, tegenwoordig is alles tot op de dag nauwkeurig vooruitgepland. Vaak ligt de halve planning al 3/4 jaar van tevoren vast. Eén overnachting hier, dan twee of drie daar, dan twee weken op de vaste stek. Die ik al een jaar van tevoren bij vertrek meteen gereserveerd heb trouwens. En ook de terugweg is uitgestippeld.
De eerste keer dat wij ‘als stel’ met z’n tweeën op vakantie gingen, stond de dag van vertrek wel zo ongeveer vast, want ik had tenslotte vrij gevraagd van m’n werk. Dat was zo ongeveer het enige. Ergens ’s ochtends die dag, bedacht ik me om eens wat in te gaan pakken. En zo tegen een uur of vier ’s middags gingen we op pad. Naar Italië, was het plan. Of Frankrijk. Kamperen. Of hotelletjes. Niks geregeld, dus alles kon.

Om vier uur ’s middags vertrekken betekende dat we niet ver kwamen, want voor etenstijd wilden we al wel een hotelletje hebben natuurlijk. Zo kwam het dat we onze eerste stop maakten in Arlon, ergens in Zuid-België. We moesten er zelf ook om lachen, want wie kent ze niet, die verhalen van ‘vroeg opstaan en in één ruk naar het Comomeer rijden’? Daar waren wij niet van en daar wilden we nooit van worden.

Dat gingen wij dus weleens even heel anders doen. En zo zaten wij toen na 2,5 uur rijden al aan tafel. Vakantie begint bij de eerste minuut, als het aan mij ligt. We zagen ’s ochtends wel waar we zin in hadden die dag. En we zagen zo ook echt van alles. Geen idee meer waar we die vakantie allemaal precies geweest zijn. Behalve dat ene hotel dan, waar ik een paar dagen later de sleutel van in m’n jaszak vond.

Dat de vakantie bij de eerste minuut moet beginnen, vind ik nog steeds. Maar nu plan ik dat dus. Reserveren, kiezen, leuke nieuwe plekken voor onderweg zoeken en vooral eerst even afspreken welke dagen van onze vakantie we bij de buren langsgaan. Dat moet ook gepland worden namelijk. Anders rijden we het hele stuk misschien voor niks. Beetje onhandig geregeld namelijk. Onze buren wonen op negen uur rijden van ons huis. Die zien we dus ze alleen tijdens de vakantie.

Dus dat noem jij buren, Franska?

Jazeker. Eens een buur, altijd een buur. Zo zit ik in elkaar. En zij ook. We noemen elkaar nog steeds buurvrouw en buurman. Zo leuk. Beter een goeie buur dan een verre vriend, zeggen ze. Maar zij zijn tegenwoordig een goeie vriend en een verre buur tegelijk. Kan dus ook. Vieren wij dus binnenkort ergens in Frankrijk een uitgestelde burendag.