Lees het hier maar.
Hoogste tijd om te ont-moeten riep ik toen. Het is leuk bedacht, maar daar schiet ik zelf dus tot nu toe helemaal geen ene m.o.e.r. mee op. Denken is nog geen doen, dat blijkt maar weer. Ik moest de afgelopen tijd weer eens veel te veel van mezelf.
1. Ik moest het huis zoveel mogelijk opgeruimd en netjes hebben voordat ik het land uit ging. Ook het koffieapparaat, de citruspers en de keukenmachine moesten een extra beurt. Waarom? Voor wie? Is trouwens altijd als ik op vakantie ga, wat is dat voor eigenaardige verplichting?
2. De koelkast moest leeggegeten worden voordat ik wegging. Terwijl er best veel dingen zijn, die rustig een dikke week goed blijven…
3. Ik moest alle kleren strijken en dan kiezen wat er in de koffer gaat. Hm. Komen er toch gekreukeld weer uit en de rest kan ook als ik terug ben.
4. Ik moest extra dingen meenemen voor je weet maar nooit. Zo’n beetje van alles twee, dus extra sjouwen.
5. Ik moest alles dubbel printen voor je weet maar nooit. Alsof ik met twee instapkaarten beter naar binnen kom in een vliegtuig… Ik moest trouwens ook alle papieren drie keer nakijken.
6. Ik moest vooruitwerken, terwijl je ook vanuit de hele wereld kunt mailen.
7. Ik moest meteen de dag nadat ik terug was op de redactie in Amsterdam zijn. Met een jetlag.
8. Ik moest wel die, die en die zo snel mogelijk allemaal uitnodigen voor een etentje, want die heb ik te lang niet gezien. Betekent koken. Want dat moet. En moest nog lekker uitgebreid ook.
9. Ik moest dat interview doen, ook al heb ik geen tijd. Moest ik gewoon tijd voor máken van mezelf. Niks niet verzetten.
10. Ik moest naar dat etentje, ook al moest ik er twee keer twee uur voor rijden.
11. En alles moest zo snel mogelijk. Alsof er geen volgende week bestaat. Hoogst merkwaardig.
Kortom, ik hoop dat het jou beter afgaat dan mij. Ik ben qua ont-moeten nog niet echt op dreef.
