M’n to-do list
De TO-DO list. Ken je die? Ben bang van wel hè? Ze verkopen er zelfs van die leuke blocnotes voor. Die vind ik altijd net iets te afschrikwekkend groot. Ik had er weer eentje. Zo’n lijstje. Gewoon op een wegwerp-A4’tje. Gemaakt omdat ik op vakantie ging. Van lieverlee zie je het zo heerlijk opschonen. Hop! Weer iets afgevinkt. Eigenlijk best lekker. Even doorklussen en als ik in dat tempo doorga… Jongens, dan ben ik misschien zelfs wel ruim vóór de deadline klaar.
Zo was ik dus deze keer ook weer lekker bezig. Alles overzichtelijk op een rijtje. Dat ik dat niet vaker doe. Ik werk hem nooit van boven naar beneden af. Jij? Je ziet vanzelf wat je gedaan hebt, als je het maar overdreven duidelijk afstreept. Deze keer leek het gigantisch mee te vallen, want het lukte me toch maar mooi om van de 14 regels er binnen anderhalve week 11 weggestreept te hebben. Nog twee dagen te gaan voor de drie laatste.
‘Mooi toch?’
Nou mooi niet. Want je kunt iets wel op één regeltje schrijven, wil nog niet zeggen dat elk regeltje een klusje bevat dat even lang duurt als het andere regeltje… Ik weet, het klinkt tamelijk onnozel om dat te denken, maar toch. Zie je het werk als sneeuw voor de zon verdwijnen, bots je ineens op een ijsberg waarvan het grootste deel onder water verstopt zit. Typisch geval van gezichtsbedrog.
En die to-do ijsberg is dus mee op vakantie gegaan. Pech hè? Of niet. Want wie heeft nou een werkplek met uitzicht over de Toscaanse heuvels? Ik bedoel maar. Iedereen nu jaloers natuurlijk. Ook mooi weer gelukt. Ha!
Door Franska
Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
