De overboord-methode
Wakker liggen, piekeren, tobben. De dag nog even doorkauwen. Waarom heb ik nou weer zoiets stoms gezegd/gedaan, waarom ben ik nou weer iets vergeten, waarom ben ik nou nog steeds niet langsgegaan bij die zieke kennis of waarom heb ik nou niet meteen gezegd dat ik…
…het niet wil,
..het niet van plan ben te doen,
…er geen tijd voor heb,
…het al tig keer geprobeerd heb, en zeker weet dat het niks voor mij is,
…er niet aan moet denken,
…ik dat echt niet hoef te passen, want het staat me niet,
…echt wel zelf kan beslissen?
In de achteruit werken noem ik dat. Zijn vooral wij vrouwen kampioen in
We kunnen het goed verzinnen, al die redenen om wakker te liggen of met een berg schuldgevoel rond te lopen. In de achteruit werken, noem ik dat. Zijn vooral wij vrouwen kampioen in. Terwijl we heel goed weten dat we er alleen ‘onszelf mee hebben’. We schieten er echt niets mee op. Dat weet ik dan weer wel. En het kost ook nog eens heel veel extra tijd, en nachtrust en dus energie.
Dus? Waarom doen we dat niet? Ik bedoel eigenlijk, waarom doe ík dat dan niet? Want ik weet heus wel dat er ook bosjes vrouwen zijn die het wel kunnen. Wil ik niet? Of kan ik niet?
Dit is dé oplossing!
Het is gewoon een heel simpel besluit dat je neemt. Overboord gooien dat je altijd en eeuwig aardig gevonden wilt worden. Gaat toch niet lukken. Werkt zelfs vaak averechts. Want te veel op je schouders = druk = prikkelbaar = ongezellig en dan ben je weer bij af.
Kwestie van opruimen dus. Mee kappen en overboord gooien. Allemaal ballast voor niks. Misschien is Pasen een mooi moment om het roer om te gooien? OVERBOORD met dat gepieker.
Ik geef het een naam, dan kan ik het goed onthouden: ‘De overboord-methode’.
Door Franska
Beeld: GettyImages Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.
