Alweer een gratis facelift
Mensen die een tijdje met me gewerkt hebben, kennen deze uitspraak van mij wel. Als ik ergens ineens gigantisch verbaasd over ben, trek ik m’n wenkbrauwen heel erg omhoog en zeg ik erbij: ‘Zo! Alweer een gratis facelift.’
Dat ik dus vaak te horen krijg: ‘Joh, Franska, je zou jou helemaal geen 102 jaar geven, je ziet er veel jonger uit’, heeft zo z’n oorzaak. Ik zie er namelijk zoveel jonger dan 102, omdat ik al gigantisch vaak verbaasd ben geweest. En me nog steeds over van alles verbaas.
Ik noem maar even wat voorbeelden op
• Dat zure augurken met honing en zure room dus heel lekker smaken. Proefde ik ooit in een Russisch restaurant. Kun je rustig proberen. Geen grap.
• Dat er journalisten zijn die menen dat ze ‘de Nederlandse vrouw’ voor gek moeten zetten, terwijl hun eigen moeder er ook eentje is.
• Dat het mooie weer altijd in Nederland begint, als ik op vakantie ga. September dus.
• En dat ik daar altijd maar in blijf stinken.
• Dat de kabinetsformatie zo lang moet duren.
• En ze volgens mij tot op de laatste dag wachten met het opdienen van de hete brij.
• Dat ik laatst filet americain proefde van De Vegetarische Slager, waar geen vlees in te bekennen was en het nog eens superlekker was ook.
• En dat ze ook heerlijke paté hebben. Ook zonder vlees. Van bonen gemaakt.
• Dat mensen zich blijven ergeren aan files. En dan langs rechts een paar auto’s inhalen. Alsof dat opschiet.
• Dat kleine katjes meteen weten hoe alles werkt. Eten, drinken, lopen, kattenbak.
• Dat er giga wachtlijsten zijn voor sommige medische behandelingen en je dus gewoon maar maanden door moet leven met iets waar je heel erg last van hebt.
• Dat ik niet van pinda’s hou, er dan toch eentje neem en er vervolgens niet meer vanaf kan blijven.
• Dat mensen zo grof tegen elkaar doen op social media.
• Dat ik er maar in blijf stinken om van rij te verwisselen in de supermarkt, omdat ik denk dat ik dan eerder klaar ben.
• Dat er zoveel bazen in bedrijven zitten die helemaal niet weten hoe hun producten eigenlijk gemaakt worden.
• Dat je zo gigantisch veel geld durft te vragen voor een paar uur parkeren.
• Dat we zo ongelofelijk veel te bespreken hebben altijd met elkaar, dat we niet uitgepraat raken. Kan wel weken doorgaan, als je met vriendinnen bent.
• Dat je met u aangesproken wilt worden door een ober en vervolgens zelf wel jij tegen hem of haar zegt.
• Dat, als er mannen langs een redactie met vrouwen lopen, ze altijd menen te moeten kijken alsof die vrouwen daar speciaal voor hen neergezet zijn. Bij wijze van ‘etalage vol snoepgoed’. Tenminste, zo heb ik ze heel vaak zien kijken naar m’n redactie. Raaarrrr…
• Dat er mensen zijn die hun mening de enige goede vinden.
• Dat ik me maar steeds blijf verbazen. Over van alles en nog wat.
• Dat dat dus echt werkt, dat verbazen en dan die gratis facelift.
Door Franska
Fotografie: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
