Franska kan geen mooie selfie maken

1: Thuis even vastleggen, vond dat de visagiste me leuk had opgemaakt. Nou, gezellige foto. 2: Tijdens de visagie. Hum. Zag er in de spiegel een stuk beter uit. 3: ‘Je moet die camera ook een beetje hoog houden, Franska’.
Ik zal maar
uit de kast komen

Op sociale media zie je altijd van die prachtige foto’s van mensen voorbijkomen. En filmpjes. He-le-maal perfect. Zelfgemaakt. Ik zie het tegenwoordig ook heel vaak live gebeuren. Kom ik weer eens bij een presentatie of een of ander festival of event, lopen de dames stuk voor stuk achter hun selfiestick of camera aan te praten. En móói dat ze erop staan!

Als zij dat kunnen, dan moet ik dat toch zeker kunnen met m’n kunstacademie-achtergrond. Of niet soms? Zij komen tenslotte nog maar net kijken. Ik ben minstens 2,5 keer zo oud. Meer gezien, meer geleerd, meer geleefd, meer gekeken, véél meer gefilmd en gefotografeerd dan zij.

Nou??? Vergeet het maar

4:’ Moet je vaker aandoen, groen’. 5: Dit ben ik met een blauwe lucht in de achtergrond. Ik zeg het er maar even bij, voor het geval je het niet zag… 6: Ja/nee een stukje van m’n haar af? Even op een selfie bekijken.

Ik kan nog geen selfie maken. Wat ik ook doe, hoe ik ook mik, ik sta er steevast heel stom op. Of half. Of je ziet m’n arm er nog bij. Of je ziet maar al te duidelijk dat ik dat ding heel hoog hou, om die onderkin maar buiten beeld te houden. En eigenlijk dat alles allemaal gecombineerd en tegelijk op één foto.

En een selfiefilmpje? Mwah. Laat ik het maar rustig toegeven, ik heb er laatst, toen ik in New York was, flink mee lopen stoeien. Keertje of vijf over moeten doen, om erachter te komen dat het bijvoorbeeld veel handiger is, om als je iets in de camera zegt en je wilt daarna je omgeving laten zien, dat je dan even de camera omdraait.

Sst!

7: ‘Staat je goed, zo’n hoed’, zei m’n vriendin. Selfie, want geen spiegel in de buurt. 8: Werd ineens een filmpje in plaats van een foto. Verkeerde knopje aangeraakt 9: Prachtig, dat behang. Moest ik echt even fotograferen. Zie jij iets?

Niet doorvertellen, want ja. Ik weet het. Het is ontzettend stom. Ik vertel dit alleen maar om die twee anderen, die dit ook hebben een hart onder de riem te steken. Dat die twee (of misschien is het er maar eentje) zich niet zo eenzaam voelen. Niet doorvertellen dus, alleen aan die ene die jij toevallig kent die hetzelfde probleem heeft als ik.