Maïzena op z’n Chinees

 

Ik had het laatst over de maïzenageneratie. Hele volksstammen zijn opgegroeid met het bekende papje over de bloemkool. Het woord saus gebruikten we daar écht niet voor. Geen idee waarom, maar met maïzena werd alles een papje. Of er werd iets mee ‘aangelengd’ of ‘aangemaakt’. Moet je eens proberen tegen iemand van onder de 30 te zeggen. ‘Aangemaakt? Huh?’

 

Uiteraard zette het maïzenagesprek zich ook op de redactie voort. Van tegenover me kwam de opmerking: ’Ja, ik heb het wel in huis. Het staat gewoon bij mij in de kast. Daar heeft m’n moeder het neergezet, maar ik heb geen idee wat ik ermee moet’. Door mijn verhaal begreep ze uiteindelijk wel wat waarschijnlijk de bedoeling van haar moeder was, maar ze raakte niet bepaald geïnspireerd. Kan komen door de intonatie die ik erbij gebruikte.

 

Je kunt iets ‘op z’n lekkers’ vertellen, maar ook helemaal de grond in praten natuurlijk. Wat me ooit ontzettend verbaasde, was dat dezelfde Chinese vriendin, waar ik dat lekker bloemkoolrecept van kreeg, (kijk hier maar https://franska.nl/franska-geeft-drie-recepten-bloemkool/ ) me een Chinees recept leerde, waar ik maïzena voor nodig had. China? Maïzena? Nou deed zij ook lucifertjes rauwe aardappel in de wok en die bloemkool dus, waardoor ik vermoed dat het een beetje aan ons landje was aangepast. Maar toch. Ze hád me toch weer een lekker recept!

 

En makkelijk ook nog

 

Geen idee hoe het heet trouwens. Ik noem het gewoon naar haar: Varkensvlees a la Qin. We gingen samen af en toe shoppen in de Chinese winkels in Amsterdam en Rotterdam en daarna leerde ik van haar koken met ingrediënten die ik nog nooit eerder gezien had. Zo ontdekte ik ook een soort kruising tussen lente-uitjes, knoflookblad en dunne preitjes. Ik kan het maar heel af toe vinden bij een Chinese winkel in Rotterdam op de Kruiskade. Als ik het google vind ik allium tuberosum als naam. Maar of dat het is?

 

Het recept, komt-ie

 

Je hebt een bos van die ‘lente-uitjes’ nodig, 250 gram varkensfricandeau, maïzena, zout, zonnebloemolie en een wok.

 

De lente-uitjes snijd je in stukjes van ongeveer een kleine pink lengte. De fricandeau in heel dunne plakjes (3 mm), van dezelfde lengte en van ongeveer1,5 cm breed. Komt niet heel erg precies hoor…

 

Het vlees met wat zout bestrooien en ‘marineren’ (zoals m’n vriendin dat noemde) in maïzena. Je zorgt dat alle stukjes vlees goed met maïzena bedekt zijn. Niet overdreven veel, maar gewoon een mooi dun laagje. Laat je een kwartiertje à half uurtje zo staan.

 

Dan verhit je 3 eetlepels olie in de wok, schep je het vlees om en om door de hete olie, en na een minuut of 4 doe je de ‘uitjes’ erbij. Tot ze lekker zacht beginnen te worden.

 

En klaar istie.

 

Gekookte rijst erbij en nog iets van Chinese broccoli met fijngesneden gember en ketjap (ook uit de wok) en

 

 

 

  

Door Franska

Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter