Geen toestemming
Ellen wil graag met haar nieuwe vriend en hun kinderen op wintersport. Ze hebben al een mooi appartement geboekt en kijken uit naar de eerste vakantie samen. Maar dan dreigt de vakantie toch niet door te gaan.
‘Ik staar naar het scherm van mijn laptop en kan nauwelijks geloven wat ik lees. IK GEEF GEEN TOESTEMMING. NOOIT!!!!! Met hoofdletters en vijf uitroeptekens om het nog meer kracht bij te zetten. Razend word ik ervan. Joost, mijn ex-man, heeft de mail gestuurd. Als antwoord op de vraag of ik de kinderen mee kan nemen op wintersport. De eerste vakantie samen met mijn nieuwe vriend en onze kinderen.
Heel diep van binnen was ik al bang voor deze reactie van Joost. Sinds we uit elkaar zijn en ik een nieuwe vriend heb trekt hij werkelijk alles uit de kast om me dwars te zitten.
We hadden een gewoon leven, Joost en ik. Allebei een drukke baan, een vriendenkring en twee opgroeiende kinderen, dus veel tijd voor elkaar bleef er niet over. In de loop van de tijd zijn we elkaar kwijtgeraakt. We hadden steeds vaker vervelende discussies. Van wie de kinderen naar school moest brengen tot wie er een avondje kon gaan sporten.
De kinderen werden stiller en wij maakten steeds harder ruzie. Tot het op een gegeven moment onhoudbaar werd en we besloten om uit elkaar te gaan. Er moest rust komen. Voor ons en zeker voor de kinderen.
Gelukkig verliep de scheiding in redelijke harmonie. We konden na verloop van tijd zelfs weer wat beter met elkaar overweg. Tot ik Joost vertelde dat ik iemand had ontmoet. Een nieuwe man die ook twee kinderen heeft. Iemand waar ik heel erg verliefd op was geworden. Het leek me niet meer dan normaal dat ik de vader van mijn kinderen daarover inlichtte.
Maar Joost reageerde heel raar. Hij werd woest. Hij wilde dat ik onze kinderen bij mijn vriend weg zou houden, want het ging allemaal veel te snel. We waren pas een jaar uit elkaar en ik had al een nieuwe vriend. Of ik soms helemaal gek was geworden. Wat deed ik onze kinderen aan. Wat voor moeder was ik wel niet. Echt bizar.
Natuurlijk deed ik het rustig aan. Mijn nieuwe vriend dacht er net zo over en pas nadat we zeker waren van onze relatie hebben we een keer een middag met onze kinderen samen doorgebracht. Gelukkig ging dat goed en daarom ondernamen we steeds vaker wat met elkaar.
Met kerst stelde mijn vriend voor om in de krokusvakantie met elkaar op wintersport te gaan. Vijf dagen naar Zuid-Duitsland. Niet te lang en niet te ver. Als het onderling niet goed zou gaan, konden we meteen naar huis.
De kinderen waren hartstikke enthousiast. Ze hebben allemaal nog nooit geskied en hebben er heel veel zijn in. Maar toen ik Joost van mijn plannen vertelde zei hij dat hij niet van plan was om aan deze idiote vakantie mee te werken. Natuurlijk heb ik geprobeerd om er met hem over te praten maar hij houdt voet bij stuk.
Volgende week begint de krokusvakantie. Om het toch de toestemming van Joost te krijgen heb ik inmiddels een advocaat in de arm genomen. Die heeft een keurige brief opgesteld waarin ze vraagt of Joost toch mee wil werken.
Maar de koeienletters op mijn scherm doen alle hoop vervagen. Mijn ogen worden vochtig en ik voel enorme woede langzaam onder mijn huid kruipen. Dat Joost mij geen nieuwe liefde gunt, daar kan ik nog wel mee leven. Maar dat hij dat via onze kinderen speelt vind ik werkelijk te zot voor woorden.’
Door: Ellen
