Franska.nl

Zat ik dan als Brabo. Met de ophokplicht. O nee, het ophokverzoek. Want het is hier een corona-brandhaard, zoals ze het noemen. En ja, wat doe je als je aan huis gekluisterd bent? Intussen heb ik er al een ruime week ervaring mee, dus misschien kan ik je een beetje inspireren, nu iedereen aan de beurt is in Nederland. Zoals altijd, als er iets vervelends gebeurt, baal ik eerst natuurlijk ontzettend, maar het duurt niet lang of ik heb alweer bedacht dat ik er iets mee op wil schieten. Het beste ervan wil maken wat ervan te maken is.

Want het liefste heb ik dat zo’n ongewenste situatie ook weer iets oplevert. Dus: Al die klusjes die ik bij voorkeur links laat liggen kunnen nu dan mooi een voor een afgehandeld worden. Kasten uitmesten bijvoorbeeld. Hoezo zou je dat in het normale leven doen? Iemand die er last van heeft dat je kast volgepropt zit? Hooguit degene die ooit, als jij het loodje legt, de boel weg moet zien te werken. Maar ja, nu we toch binnen zitten… En mooi dat je ook nog eens heel blij wordt van zo’n opgeruimde kast. Elke keer opnieuw als je hem opendoet. Je weet ineens weer wat er allemaal in zit. En wat er aan onnuttige muk in zat ook. Dat staat nu dus klaar in dozen en zakken om weg te brengen.

Verder had ik meteen mooi de tijd om eens goed te onderzoeken wat er allemaal online aan boodschappen besteld kan worden. Nog best leuk ook om dat te ontdekken. Want naar de visboer? De slager? Tja, ik zou heel graag willen, maar als het enigszins niet hoeft… Ik heb al een kwart spekkoek in huis weten te halen (samen met wat ander serieus eten hoor) van Amazing Oriental, m’n favoriete toko. Tot nu toe wist ik niet dat je daar ook online terecht kon. En dan Schmidt Zeevis, die de vis meteen de volgende dag al afleverde. Lekkerrrrr. (Niet goedkoop, nee, dat dan weer niet.)

En dan de Lindenhoff. Jonge, jonge, die hebben veel lekkere dingen. Ook vis trouwens. En vlees. En lekkere kaas, mjam. Vooral de oplegkaas, die moet je echt een keer proberen. Natuurlijk bestelde ik ook wat bij mijn lievelings-leverancier De Gezonde Apotheker. Uiteraard puntarelle (m’n favoriete Italiaanse groente), maar deze keer ook wat soorten bonen. Van die heel grote witte en borlotti, die ik elk jaar zelf in de grond stop, maar helaas was tot nu toe de oogst tamelijk klein. Die grote witte bonen vind ik lekker met tonijn, olijfolie, versgemalen zwarte peper en ui-ringen. Was wel even flink schrikken toen ik de doos uitpakte en die grote witte bonen zag. Kijk maar:

Coronabonen… ook zielig als je zo heet als boon. Toen ik deze foto maakte zag ik ineens ook nog ‘Land van herkomst Italië’ staan. Schrok ik nog een keer. Niet lachen. Het is echt. Zo zit de schrik er hier in Brabant intussen al in. Maar ik eet ze lekker op hoor. En ik zit nu dan eindelijk ook op AH online. Doen heel veel mensen natuurlijk allang, maar ik ben hierin dus nog een groentje. Even wennen aan de manier waarop zij de boel regelen. Tamelijk ingewikkeld als je het mij vraagt. Maar ze vragen me niks. Tja, moeten ze het zelf maar weten.

Alleen online? Nee hoor

Het kan ook nog anders. Het leukste en liefste qua bestellen vond ik het meisje van onze bakker een paar dorpen verderop. Ik belde om te zeggen dat ik het brood niet kon halen vanwege gehoest en genies, kreeg ik dat aardige meisje aan de telefoon. Die kwam gewoon even m’n brood ’s avonds langsbrengen omdat ze toch bij ons in het dorp blijkt te wonen. ‘En ik wil het volgende week best weer doen hoor’, zei ze erbij. Lief toch? En dan onze eigen groenteboer hier uit het durp, die sinds een tijdje ook vlees van de lokale veeboer verkoopt. Kon ik gewoon even de bestelling doorbellen. Kwam ze langs de deur met m’n boodschappen, mobiel pinapparaat in de hand en klaar was Kees. Ik mis natuurlijk m’n winkelrondje en m’n beweging, maar dat het allemaal zo kan is toch wel heel erg tof.

Tja… beweging…

Nog steeds geen fit-bit gekocht, want ik kan niet die ene vinden die ik bij May-Britt gezien heb en zo leuk vind. Lijkt een beetje op een slavenarmband, die ik al heel lang wil hebben. Ik checkte dus maar weer eens m’n stappenteller op de telefoon. Wat??? De deur niet uit geweest en op een dag ‘al huishoudend’ toch bijna drie kilometer gelopen. Dat doet Truus de Mier me niet na. Tuteretuut.

En wacht… nu volgt een officieel verbod op uitlachen. Eerst beloven, dan pas verder lezen. De dagen waarop het bewegen niet zo spectaculair is in huis doe ik mee met Nederland in Beweging. Jaha…. bejaardengym. Nou, doe het maar eens als je zo’n notoire sport-ontduiker bent als ik. En ook nog even een bergklassementje van tien minuten op de hometrainer er achteraan. Tadaa! Straks kom ik nog gezonder uit deze pandemie dan dat ik ervoor was. Hoop ik.

Hoewel… dan had ik niet deze paas-ei-dropjes van Italiano moeten ontdekken. Ken jij ze al?

Lieve lezeres, ik wens je heel veel sterkte met alle nieuwe coronamaatregelen en ik hoop voor je dat eventuele ellende je bespaard blijft.

Oh ja… PS: Als je nog leuke online-boodschappentips hebt… ik hoor ze graag.

Liefs en een fijne week

Franska