Even over MAFS (en vooral Paula)
Ik begin toch weer even over Paula. Natuurlijk wordt er geknipt en gestuurd in de montage, maar meisje meisje, wat vind je er zelf van als je de afleveringen terugkijkt?
Ik vrees dat je hiermee jezelf knoerthard in je pootje hebt geschoten en de kans op eventuele toekomstige liefdes tot nul hebt teruggebracht. Arme Remco probeert er nog iets van te maken door iets te vertellen over een schip dat hij ooit heeft beladen en dat daar in de haven ligt. Grappig en toevallig toch? Maar wat zeg jij in het gesprekje daarna? ‘Ja, hij had iets met dat schip ofzo. Ik weet niet meer wat. Ik had geen zin meer in hem.’ Want? Had hij een glas wijn in je gezicht gegooid ofzo om dat te verdienen?
En daarna nog even minnetjes reageren op zijn aankopen. Meteen in de eerste winkel iets kopen. Niet even verder kijken of je iets leukers ziet. Wat een schande hè, die Remco. Dat hij een cadeautje kocht voor zijn zoons en er probeerde toch nog een leuke dag van te maken. Paula haalde liever haar neusje op voor de toeristische waar en de kleine trullihuisjes. Ze is natuurlijk ook een fashionista in hart en nieren, die moet je niet in een Italiaans havenstadje neerzetten. Allemaal helemaal niks.
Ondertussen trekt Carlo ons de commercialbreak door met de tekst ‘Jongens, ik heb HEEL slecht nieuws over Martijn en Nicole.’ Dan denk je: omgekomen tijdens het handremincident? Neergestort met de helikopter tijdens een toeristische tour? Ooooo, ruzie. Oké. Carlo is een meester in heel veel dingen, zoals overdrijven.
Ach, en verder vind ik Stephan en Patricia aandoenlijk lief. Net als Loes en Wichian (liefde is samen een propvolle koffer dichtritsen, zag ik op Twitter) en ik weet niet of Cathelijne en Laura het redden, maar ze hebben nu in ieder geval een intens leuke tijd en dat gun ik ze.
Ik zit vanavond weer klaar. En Paula, ik ben je ook dankbaar, hoor. Zonder jou en je moeder zouden mijn stukjes een stuk saaier zijn.
P.S. Kunnen jullie ook je lachen niet inhouden als je iemand zonder bijbedoeling ciao ciao hoort zeggen? It’s a MAFS-thing. :)
Door: May-Britt Mobach
