Franska.nl

Vandaag wil ik het hebben over iets wat mij na aan het hart ligt. Het (vrouwen)hart! 

Het blijkt namelijk dat een hartinfarct bij vrouwen vaker gemist wordt dan bij mannen. De symptomen zijn namelijk heel anders. 

We kunnen dus wel blijven beweren dat mannen en vrouwen gelijk zijn, maar helemáál hetzelfde zijn we niet. Niet in kracht, niet in bouw en niet in hormonen. En daardoor zijn de klachten bij hartproblemen van vrouwen vaak ook net even anders dan die bij mannen. 

Maar gelukkig dat cardiologen daar nu meer aandacht aan besteden. 

Kijk, dat we bij benauwdheid en pijn in de linkerarm alert moeten zijn, dat weten we wel. Maar dat het gevoel dat je beha te strak zit ook een teken van hartfalen kan zijn, dat weet bijna niemand. Waarmee ik zeker niet wil zeggen dat je meteen naar de dokter moet rennen als je een verkeerde beha hebt gekocht, maar wel dat we als vrouwen niet altijd alles maar moeten wegwuiven. 

Aderverkalking, bijvoorbeeld, gaat bij vrouwen heel geleidelijk. En die ophoping is met een katheterisatie veel moeilijker te vinden dan de duidelijke ophoping die men bij mannen vaak ziet.

Ook de overgang vinden vrouwen (en artsen) vaak een goed excuus voor van alles en nog wat. Maar opvliegers kunnen ook een teken zijn van hoge bloeddruk. En een hoge bloeddruk is een van de allergrootste risicofactoren voor hart- en vaatziekten. 

Bovendien hebben vrouwen bij een hartinfarct vaak heel andere klachten dan de bekende pijn op de borst en/of kaak met uitstraling naar de arm(en). En zweten wijten wij zelf (voor het gemak) ook maar vaak aan de overgang. Terwijl we bij het nog lang niet aan de orde zijn van de menopauze weer worden weggestuurd omdat we te jong zouden zijn voor hartproblemen! Zo werd ik zelf ooit het bos ingestuurd met de diagnose “griepje” terwijl ik een ontstoken hartzakje bleek te hebben. En later met de diagnose “syndroom van Tietze”, terwijl er toch echt gewoon al heel lang een ader verstopt zat. Ik was veel te jong voor hartproblemen, vond men toen.

Maar de waarheid lag helaas anders. 

En dan heb ik de mazzel gehad dat cardiologen eindelijk begonnen met anders naar de klachten van vrouwen te kijken. Maar hoeveel vrouwen zullen er al gestorven zijn zonder ooit serieus onderzocht te zijn? Een gruwelijk idee vind ik dat. Bijna net zo eng als de hartkatheterisatie me leek, terwijl die uiteindelijk reuze mee bleek te vallen. 

Maar we kunnen er zelf ook veel aan doen dames! 

Zelf een beetje minder laconiek met ons hart omgaan, kan ook geen kwaad. Dus íets te weinig bewegen, moeten we niet meer samen laten gaan met íets te veel drinken, íetsje te zwaar zijn en een ietsiepietsie te veel stress hebben. Daarmee zou je dus zomaar je hart (iets te veel) kunnen belasten. 

En weet je wat ook funest kan zijn? Een gebroken hart! 

Iets selectiever zijn met mannen zou dus net zo goed kunnen werken als iets selectiever zijn met wijn, drop, chips, enzovoort. Dat u het even weet! 

Nee, dat is natuurlijk een geintje. En dat moet ook kunnen, want lachen is gezond. Maar hartkloppingen, misselijkheid en gevoel van duizeligheid, kan dus best duiden op verliefdheid. Als dit echter samengaat met ernstige vermoeidheid, kortademigheid, slapeloosheid, maagklachten, een branderig gevoel onder het borstbeen, of een drukkend gevoel op de borst, wees dan toch maar een beetje alert.