Even over die knopjes bij het stoplicht

 

Nouuuu, lekker is dat. Laat ik voorop stellen dat ik een hékel heb aan wachten. Ik hou er gewoon echt niet van. Het wordt wel iets minder erg gemaakt als ik het idee heb dat ik er wat aan kan doen.

 

 

 

Bijvoorbeeld dus bij het stoplicht; als je niet op de knop drukt, gaat dat ding ook nooit op groen. Kan je lang wachten — daar hou ik dus niet van, dus ik druk op de knop. Blijkt dus nu dat die hele knop helemaal niet werkt. Eh, excusez moi?

 

Dat meldde het AD gisterochtend en ik ben er helemaal van de leg van. Was Beau van Erven Dorens ook trouwens, want die begon er gisteren tijdens zijn programma ook over. Worden we nou allemaal massaal voor de gek gehouden? Ook daar dook het AD in en daarvoor spraken ze met Gerard Tertoolen, die verkeerspsycholoog is. Is niet alleen een leuk woord voor galgje, maar ook een beroep waar ik tot vandaag nog nóóit van had gehoord.

 

Maar goed, als íemand het verkeer zou moeten begrijpen, dan is hij het wel. Dusse, hoe zit het met die knopjes? Even voor de duidelijkheid trouwens: dit geldt echt voor de knopjes voor de (brom)fietsers. ‘Want die’, en dit is een directe quote van de heer Tertoolen, ‘hebben inderdaad vaak geen belangrijke functie.’ Mijn leven is een leugen.

 

‘Die knoppen zijn eigenlijk overbodig geworden.’ Dat groene licht komt namelijk automatisch, schijnbaar omdat je met je (brom)fiets over een lus met een magnetisch veld rijdt. Oh ja, en het is ook nog maar de vraag of die knop het überhaupt wel doet: ‘Het is wel zo dat gemeenten vaak te maken hebben met achterstallig onderhoud en dan is de vraag of een niet-functionerende knop op een verkeerslicht prioriteit heeft.’

 

Supertjes. Dus óf die knop doet het niet, en als-ie het wel doet, dan hebben we er alsnog niets aan. Nou jaaaa, zeg. Waarom knallen ze die knoppen dan niet gewoon de prullenbak in? Nou, daar heeft de verkeerspsycholoog ook wel een logisch antwoord op: ‘Het zijn vooral placeboknoppen, bedoeld om jou het gevoel te geven dat je controle hebt over wat er gebeurt.’

 

Dat klopt wel echt, want als het naar mijn gevoel te lang duurt voordat het groen wordt scheld ik toch vooral op dat verkeerslicht en niet op magnetische lussen in de grond. Kan ik ook wel eens proberen trouwens, maar dat zal voor redelijk wat opvallende blikken gaan zorgen.

 

Bron: AD.nl

 

Door: Wieke Veenboer

Wieke Veenboer woont in Amsterdam. Ze is een graag geziene gast in de Amsterdamse horeca en probeert af en toe zelf een keukenprinses te zijn. Ze houdt van reizen, verslindt boeken maar speelt ook Netflix uit.

Afbeelding van Wieke Veenboer