Franska.nl

Ik ben trouwens niet het zure type dat de krijsende baby in een vliegtuig met papa of mama en al wil laten verwijderen van een vlucht. Eerst zeg ik altijd zachtjes: ‘Knijp dat kind niet zo’ (grapje natuurlijk), waarna ik het oprecht zielig vind. Want: de druk op de oortjes, de droge lucht, de honger, de lange uren zeulen over een vliegveld; de alles. Ik ben niet van de antikinderbrigade. Zo kan ik rustig vijfenhalf uur kiekeboe spelen met het guitige grietje op de stoel voor me. Maar als ik op mijn zonnebedje lig, bij voorkeur met een Aperol Spritz en een extra dik boek, dan gedij ik uitermate goed zonder kroost van anderen. Komt er dan per abuis eentje aan mijn bed staan, dan bouw ik vermoedelijk nog wel een zandkasteeltje samen ook. Ben de beroerdste niet.

Dat niet iedereen het met me eens is (en heel veel mensen ook wel), bleek uit de discussie onder het bericht van Nu.nl. Zij deelden het gegeven dat de adult only vakantie in trek was. Als in: het is big business aan het worden, zeggen de reisorganisaties. Het commentaar onder het artikel was van beide partijen niet echt mals of vreedzaam. Ik denk daarom dat het sowieso een goed idee is om deze twee groepen heel ver uit elkaar en gescheiden op vakantie te sturen. In één resort staan ze binnen een nanoseconde te emmeren over de vraag of je wel of geen bommetjes mag doen of te bekvechten om een luchtbed.

Alleen… Ik begrijp de discussie niet. Het is toch prima? Mensen die voor adult only gaan hebben pais en vree op vakantie. Mensen die níet voor adult only gaan hebben geen mopperende buurmannen of -vrouwen. Of willen de mensen die met kinderen gaan dan ineens naar de adulty only? Of willen de adults only plotseling naar het kinderoord maar dan minus de kinderen? Wat ik zeg: ik begrijp de voorstanders, ik begrijp de tegenstanders, maar waar ze elkaar van willen overtuigen is me oprecht een raadsel.

Als je me zoekt in september: ik zit in een adult friendly hotel (da’s weer wat anders), zonder glijbaan en bommetjes in het zwembad, maar wel te kirren naar een toevallig voorbijkomende baby. Best of both.