Even over Amerikanen…

 

In het begin werd ik er zelfs bijna een beetje boos om… ik dacht dat ze het niet meenden.

 

Best stom eigenlijk. Nu moet ik er alleen nog maar om lachen. Laatst nog. Ik zat met een vrouw (die ik nog nooit eerder gesproken had. Laat staan gezien), uit de USA aan de telefoon en die zei opeens: ‘Nu moet je me eerst even vertellen wat je geheim is’. Mijn geheim? Heb ik een geheim? Paaaardon? En hoezo zou ik dat dan meteen aan haar vertellen? Dan moet ik je toch eerst beter kennen.

 

Ik vroeg maar even wat voor soort geheim ze dan bedoelde, want blijkbaar wist zij iets wat ik niet wist. Dat ik dus een of ander geheim heb. Waarop ze zei: ‘Dat je zoveel jonger klinkt dan je leeftijd’. Aha! Ik had ‘m door. Het was gewoon de acht-en-zestigste manier waarop Amerikanen complimenten kunnen maken. Daar krijgen ze volgens mij les in op school.

 

Ik het begin vond ik het ongelofelijk overdreven. Kom je een winkel binnen lopen, krijg je meteen van alles naar je hoofd geslingerd. Waar ik dan, omdat ik er niet aan gewend ben, meteen op denk te moeten reageren. Bijvoorbeeld:

 

 

‘I love your lipstick’. Sta je bij wijze van spreken nog met de deurknop van de winkel in je hand om naar binnen te gaan. En ja, wat zeg je dan? Ik ben dan geneigd om uit te leggen dat het die ene rode van Paloma Picasso is, die helaas niet meer verkocht wordt, maar waarvan ik alle laatste restjes met een kwastje uit de eigenlijk ‘oppe’ lippenstiften opmaak. Maar op zo’n verhaal zitten die mensen helemaal niet te wachten. Dus je hoort blijkbaar te zeggen: ‘Goodmorning, Thank you!”

 

Dus als ik in de USA ben en iets hoor van volslagen onbekenden als ‘What a wonderful scarf’ of ‘Goodmorning how is your day today?’, ‘I love the colour of your shoes’, dan weet ik wat me te doen staat. Netjes dankuwel zeggen. En vooral niet denken dat het allemaal fake of gebakken lucht is. Ze bedoelen het gewoon goed en het hoort gewoon zo in dat land. Al kan ik nog steeds niet nalaten om dan toch even over het antwoord na te denken…

 

 

 

 

Door Franska

Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.