Even het nieuws doornemen
Natuurlijk heb ik even overwogen mijzelf vast te lijmen aan deze nieuwe editie van mijn vrijdagnieuws.
Na rijp beraad zag ik er toch maar van af. Ik achtte de kans te groot dat als mijn lezers hun scherm schuin houden, ik als een boom in het Amazone-gebied om zou vallen. En om die bomen gaat het juist, die moeten niet omgehakt worden.
Een tweede overweging was dat ik niet gemerkt heb dat de bomenstand in het bijzonder of ons klimaat in het algemeen erg gebaat is bij dit soort acties. Dagenlang wordt er gepraat over de acties zelf, of tomatensoep wel de juiste keuze is, op welke temperatuur aardappelpuree het beste gebruikt kan worden, en of er tweecomponentenlijm dan wel een Prittstift is gebruikt – of beide.
In Berlijn zag je duidelijk hoe effectief het was je vast te lijmen om aandacht te vragen voor het klimaat. Een groep plakactivisten zat vast aan een belangrijke doorgaande straat, automobilisten stapten woedend uit, lieten hun benzine-auto’s nog even extra loeien om vervolgens vol gas over het fietspad verder te rijden.
Ik geloof niet dat er één automobilist ook maar een seconde aan die arme Amazonebomen heeft gedacht.
Wat verder opviel aan de uitzending van Jinek, is hoe voortreffelijk Beau omging met deze situatie. Er zijn maar weinig presentatoren die spontaan zo rustig en professioneel hadden gereageerd. Matthijs van Nieuwkerk had ik zo’n onverwachte wending ook toevertrouwd; die was waarschijnlijk met de tafelplakker in een Frans chanson uitgebarsten.
Op de dag dat Beau zich van zijn beste kant liet zien, hoop ik dat Eva Jinek op haar ziekbed even kort schaamrood op haar wangen voelde, toen zij hoorde hoe Glennis Grace en haar knokploeg in de Jumbo in de Jordaan hadden huisgehouden. Waarom gaf zij Glennis Grace uitgebreid de mogelijkheid zogenaamd haar kant van het verhaal te vertellen, terwijl in de rechtbank aan de hand van beelden duidelijk werd dat ‘haar kant van het verhaal’ kant noch wal raakte.
Maar ondertussen verslechtert ons klimaat dus dramatisch. Gisteren kwam het nieuws dat opwarming met 1,5 graden nauwelijks nog te vermijden is, terwijl dat in het grote VN-klimaatakkoord was afgesproken. De Verenigde Naties zien opwarming met 2 graden of meer als ‘gevaarlijk’, en wij stevenen daarop af.
Er zijn op het ogenblik twee grote crises in de wereld: de opwarming van de aarde en de oorlog in Oekraïne. Opmerkelijk genoeg hebben die twee veel met elkaar te maken.
In 1972 verscheen een rapport van de Club van Rome onder de titel ‘De Grenzen aan de Groei’. Daarin werd gewaarschuwd voor wat wij nu aan den lijve ondervinden, namelijk 25 graden, dus een zomerse dag, midden in de herfst op 28 oktober 2022.
Nu, eindelijk, blijkt uit onderzoek dat wij korter douchen, de thermostaat lager zetten en dat minder vlees eten niet langer belachelijk wordt gemaakt. En dat doen wij niet omdat Rutte dat vraagt, of omdat wij medelijden hebben met de ijsloze ijsberen. Nee, dat doen wij omdat een enge, megalomane en agressieve dictator zomaar een ander land is binnengevallen en druk bezig is dat land te vernielen, kinderen te deporteren en de bevolking tot wanhoop te drijven door ze zonder verwarming de winter in te sturen.
Kortom, we hadden een gewapende vijand nodig om en masse in het geweer te komen voor het klimaat.
