Even het nieuws doornemen

 

Er gebeurde veel schokkends deze week, ik wil beginnen met het meest schokkende moment. 

 

 

 

Ik zat met open mond te kijken naar De Slimste Mens, een aardig spelprogramma, waarin aan eerst drie en later twee kandidaten vragen worden gesteld. Begin van de week hoorde en zag je Toon Hermans en de vraag was: ‘Wie is hij?’ Twee van de drie kandidaten hadden nooit van Toon Hermans gehoord. Zowel Youp als Freek (voornamen volstaan) zien hem als hun voorbeeld, hij is waarschijnlijk de grootste cabaretier die Nederland ooit heeft gekend.
Ik zette de tv uit en bleef ruim een kwartier vol onbegrip naar een zwart scherm kijken. Dit is toch meer dan een generatiekloof, dit is minstens een cultuurkloof.

 

Gelukkig bracht de politiek mij deze week weer bij zinnen, en dan vooral de vraag of democratie nog wel toekomst heeft. Ik denk het wel, want ik ken weliswaar geen slechtere staatsvorm, maar ook geen betere.

 

Maar waarom stemmen mensen in Nederland op een persoon die Poetin zijn held noemt, zijn ‘dark knight’ die de wereld gaat redden van huidige heersers als Biden en Rutte, die volgens hem eigenlijk kwaadaardige reptielen zijn die leven van bloed van onschuldige kindertjes. En nee, het was en is geen ironie, zoals hij later zei. Het is echt heel erg eng. Een ander voorbeeld voor Thierry is David Icke, een Engels warhoofd die deze theorie eerder heeft verspreid, waarbij het drinken van kinderbloed traditioneel onder anti-semieten aan Joden wordt toegeschreven. Natuurlijk ontkent hij ook de Holocaust. Deze Icke is door Forum voor Democratie uitgenodigd om in Amsterdam te speken, de vraag is: kun je hem dat verbieden?

 

En Poetin jouw grote held noemen? De man die zijn soldaten medailles toekent als zij maar genoeg vrouwen en vooral kinderen hebben verkracht (een kind van onder de tien levert bonuspunten op)?

 

Er gingen deze week stemmen op om de FvD te verbieden. Ik ben niet van het verbieden, maar dit begrijp ik volkomen.

 

 

Gelukkig laten de politici in Engeland zien dat de democratie goed kan functioneren. Binnenkort wordt de vijfde premier aangesteld in zes jaar tijd, en geen kiezer is daaraan te pas gekomen. Engeland, de bakermat van de parlementaire democratie, is zich volkomen belachelijk aan het maken.

 

Het is een land van tradities, en heeft om die reden een hekel aan veranderingen (behalve als het om premiers gaat). Een van de merkwaardigste politieke regels daar is dat er geen vaste kabinetsperiode is. De zittende regering mag beslissen wanneer de volgende verkiezingen worden gehouden, als het maar binnen vijf jaar is. Dus toen eerst een obsessieve leugenaar annex feestbeest (Johnson) weg moest en vervolgens zijn volkomen incompetente opvolgster het lukte om binnen 45 dagen het land economisch aan de afgrond te brengen, besloot de partijleiding van de Conservatieven gewoon op zoek te gaan naar premier nummer 6. Aan de kiezer vragen hoe het verder moet? Lijkt de Tories een heel slecht plan.

 

Om je een idee te geven hoe slecht deze partij er na al die mislukkelingen voor staat: op het ogenblik hebben de Conservatives 356 van de 650 zetels, volgens de peilingen staan zij nu op 4 (vier!) zetels, gevolg van het districtenstelsel. Nee, de verkiezingen worden zo lang mogelijk uitgesteld.

 

En wie wordt weer genoemd als nieuwe premier? Boris Johnson. Hij liegt en bedriegt, hij probeert het aantal buitenechtelijke kinderen van Prins Bernard senior te overtreffen, maar hij trekt kiezers.

Herbenoeming van Johnson zou net zo gek zijn als in Nederland, nadat het kabinet Rutte III gevallen was over het toeslagenschandaal, het volgende kabinet, Rutte IV dus, weer zou bestaan uit dezelfde vier partijen, met dezelfde premier en voor een groot gedeelte dezelfde ministers.

 

Klinkt toch onbestaanbaar?

Door: Nico van de Berg

Nico stond na zijn studie Engels voor de klas en hij eindigde zijn carrière als rector. Maar de liefde is niet over nu hij pensionado is, want hij duikt nog regelmatig in de Engelse literatuur. Dit wisselt hij af met het luisteren van muziek, met hier en daar een poging om zelf de gitaar te bespelen. Als fervent krantenlezer en nieuwskijker houdt hij voor ons de week bij.