Even het nieuws doornemen
Die Poetin moeten wij met z’n allen toch niet onderschatten. Hij is veel slimmer dan het lijkt.
De uitslag van de referenda in de bezette gebieden in Oekraïne had hij nauwkeurig voorspeld, alsof hij een helderziende blik heeft en meer weet dan een gewone sterveling.
Natuurlijk hielp het dat zijn soldaten niet alleen een rood potlood bij het stembiljet klaar hielden, maar ook een geweer.
Ook bij zijn aankondiging van de mobilisatie – hij zei: ‘gedeeltelijk’, en: ‘alleen reservisten’ – voorzag Poetin al al die protesten. Daarom liet hij in zijn speech nadrukkelijk open of er niet veel meer dan 300.000 mensen zouden worden opgeroepen. Er zijn zelfs voorbeelden van mannen met één been die zich moesten melden, waarschijnlijk met het argument dat die in ieder geval niet beide benen zouden kunnen verliezen aan het front.
Wij mogen in volledige vrijheid elke vier jaar stemmen op wie wij willen, en toch zit Rutte er nog steeds.
‘Moeten wij ons zorgen maken om de dreiging van kernwapens?’, hoorde ik van de week een presentator van Op1 vragen aan een of andere cabaretier. Je weet, bij talkshows worden het liefst ingewikkelde vragen gesteld aan gasten die werkelijk niet weten waar het over gaat. Daarmee kom ik op het belangrijkste nieuws van deze week: Gordon zal niet langer optreden in talkshows. Een enorm gemis, redacties van die praatprogramma’s worden zo gedwongen mensen uit te nodigen met verstand van zaken, wie zit daar nu op te wachten?
Maar goed, de vraag was en is: moeten wij ons zorgen maken over de dreigementen van Poetin?
Volgens mij al sinds 24 februari, de dag dat Rusland Oekraïne binnenviel.
Vanaf het moment dat duidelijk was dat Poetin zich niet aan zijn belofte kon houden om binnen drie dagen heel Oekraïne te veroveren, verandert deze grote leider bijna dagelijks van standpunt.
Nu heeft hij dus een deel van een ander land geannexeerd, terwijl daar nog flink gevochten wordt.
Vandaag werd op de Russische staatstelevisie gemeld dat doorgegaan wordt met referenda tot en met Kyiv.
En hoe meer annexaties, des te dreigender de Russische roep om kernwapens. Volgens Trump heeft Amerika een grotere rode knop dan Rusland, maar Trump heeft voorlopig vooral een groot rood hoofd dat steeds roder wordt vanwege het aantal rechtszaken dat hem te wachten staat.
Ik vind het wel geruststellend dat bij de dreiging van een kernoorlog de Nederlandse kranten vol staan over de ruzie tussen de huidige voorzitter van de Tweede Kamer, mevrouw Bergkamp, en de vorige voorzitter, mevrouw Arib.
Er waren anonieme brieven binnengekomen over grensoverschrijdend gedrag van laatstgenoemde. Dat woord ‘grensoverschrijdend’ wordt steeds meer een algemene term voor alles wat niet deugt.
Van de week hoorde ik mijn buurjongetje van zes huilend tegen zijn moeder klagen over zijn vriendje Noah (zo heten alle jongens die geen Daan heten). ‘Noah heeft grensoverschrijdend gedrag vertoond,’ snotterde hij, ‘hij heeft mij geschopt en mijn bal afgepakt.’
Er zit een aantal bijzondere aspecten aan de ruzie tussen de twee voorzitters. De geluiden over Aribs dominante gedrag waren er al eerder en zijn al eerder onderzocht; daar kwam toen onvoldoende uit. Er werken honderden ambtenaren in en rond de Tweede Kamer en er zijn twee (2) anonieme brieven binnengekomen.
O ja, en toen was mevrouw Bergkamp zomaar vergeten mevrouw Arib te melden dat er een onderzoek tegen haar kwam. Kan gebeuren toch? Die mevrouw Bergkamp heeft het zo druk dat je weleens een detail over het hoofd ziet.
Gelukkig vechten de dames hun ruzie voor een deel voor de camera uit, zodat wij allemaal kunnen meegenieten.
Maar wij moeten ons zeker zorgen maken.
