Even het nieuws doornemen
Op de meest gestelde vraag van deze gelopen week, wist ik het antwoord wel.
‘Hoe is het Mark Rutte gelukt de langstzittende premier van Nederland te worden?’
Hopen dat jouw partij telkens de grootste is bij de verkiezingen, daar een handje bij helpen door in verkiezingstijd op vaak grove manier tekeer te gaan en te liegen (‘Pleur op’ ‘Nu doet u het weer, mijnheer Rutte.’).
Vervolgens duidelijk maken dat jouw partij geen opvolger heeft van wie redelijk zeker is dat hij (of zij, dat mag wettelijk) ook zoveel stemmen haalt.
Vervolgens laat je alle problemen rustig op je afkomen, altijd ervoor zorgend dat er steeds iemand tussen jou en het probleem staat die je de schuld kan geven, omdat jij slechts ‘de eindbaas’ bent.
Waarschijnlijk is daarom Mark Rutte nooit getrouwd, er was altijd iemand tussen hem en zijn aanstaande partner en zo’n driehoeksverhouding schept vaak gênante situaties.
Het kan natuurlijk ook zijn dat Herman Finkers gelijk heeft, namelijk dat de schoonouders van Mark Rutte geen kinderen konden krijgen.
Je kunt niet zeggen dat ons land er beter voor staat dan twaalf jaar geleden. Nee, Rutte is niet de schuld van de klimaat- en de stikstofcrisis, hij is wel verantwoordelijk voor het feit dat er al die jaren werkelijk niets aan gedaan is en wij nu door omstandigheden, de Europese Unie en onze eigen wetten gedwongen worden actie te ondernemen. En actie ondernemen, daar heeft Rutte een broertje dood aan, dat geeft maar kwade gezichten, trekkers op de snelweg, boze Tweede Kamerleden en ministers die moeten aftreden.
En: hij gaat er prat op dat hij geen visie heeft, lijkt me geen goede zaak voor een politicus.
Is er dan niets positiefs over Rutte te zeggen na twaalf jaar? Zeker wel, hij laat zich in het openbaar altijd heel positief uit over onze verworvenheden zoals mensenrechten, lhbti-rechten, zelfs over het lidmaatschap van de Europese Unie, waar hij in verkiezingstijd erg laatdunkend over doet, maar de rest van de tijd niet, en ook over zaken als het recht op abortus. Gezien de discussie in Amerika is het een zegen om onze politieke leider zo te horen. Een gevolg van het afschaffen in veel Amerikaanse staten van het recht op abortus wil ik jullie niet onthouden. Advocaten zijn nu in Amerika bezig ervoor te strijden dat foetussen vanaf een “leeftijd” waarop zij niet mogen worden geaborteerd gezien moeten worden als kinderen. Dat zou toekomstige ouders een paar duizend dollar per jaar opleveren aan belastingaftrek.
Daarnaast, elke keer als je Boris Johnson hoort en ziet op tv ben je toch blij dat wij Mark Rutte hebben? Ik ril elke keer als Rutte het heeft over ‘een gaaf land’ of ‘ik ben de eindbaas’, maar alles beter dan een niet te vertrouwen clown, weliswaar een slimme clown, maar een clown bij wie het huilen je nader staat dan het lachen.
Dus nog een keer twaalf jaar Mark Rutte? Lijkt me niet verstandig, het is op veel terreinen nu echt tijd voor verandering, voor een frisse kijk en een frisse aanpak. Twaalf jaar Mark Rutte laat ook zien dat een systeem zoals bijvoorbeeld in de Verenigde Staten, waar een president maar twee periodes achter elkaar aan de macht mag zijn, geen gek idee is voor ons land.
