Even het nieuws doornemen
Wat is het toch een genot om in een democratie te wonen, waar alles goed en eerlijk geregeld is.
Heus, er gaat weleens iets mis, maar dat zijn onbelangrijke uitzonderingen. Dan wordt er bijvoorbeeld niet geluisterd naar wetenschappers die duidelijk aangeven dat je niet ongestraft een hoop gas uit de Groningse grond kan halen zonder dat diezelfde grond daartegen in opstand komt.
Maar goed, natuurlijk erkennen de Shell en de NAM snel schuld en worden de getroffen bewoners schadeloos gesteld, zo gaat dat in een beschaafd land. Maar niet hier.
Dus enkele journalisten, o.a. van de NRC, onderzochten via een beroep op de Wet Openheid Overheid hoe het kon dat het ministerie van Economische Zaken samen met de top van Shell de boel daar al jaren traineerde. En toen gebeurde wat in Nederland onderhand gewoon is: de overheid overtrad zelf de eigen wetten, in dit geval door telkens niet op tijd de gevraagde gegevens te leveren. Nu die er eindelijk wel zijn, blijkt het nog erger dan gedacht. Een topambtenaar van Economische Zaken blijkt samen met de toenmalige CEO van Shell afgesproken te hebben de waarheid te verdoezelen over alle schade. Wie was ook al weer toen de baas van Shell? Inderdaad: Dick Benschop. Je zou verwachten dat die man vervolgens in de vergetelheid zou verdwijnen, maar, je weet, dezelfde Dick is nu baas van Schiphol en kwam in het nieuws vanwege de voortvarendheid waarmee hij de extreme drukte op Schiphol niet aanpakte.
Toen Benschop gevraagd werd naar de oorzaken van die drukte was ik benieuwd naar zijn antwoord. Ik ben een leek, maar kon zo een rijtje opnoemen: Hemelvaart, corona voorbij, schandalig slechte salarissen, flexcontracten, personeelstekort. Wat kon de baas zelf nog meer noemen?
Dick Benschop kon slechts één ding noemen en dat was een leugen, namelijk dat het overal zo druk was. Al die andere zaken had hij nooit van gehoord. Wedden dat onze Dick straks, als hij is weggestuurd, allerlei goedbetaalde baantjes krijgt van de politiek?
Want, helaas, zo werkt het in dat old boys’ network.
De Belastingdienst, ook zo’n belangrijk overheidsorgaan dat je blij maakt dat je in een fatsoenlijk land woont.
De staatssecretaris heeft nu formeel verklaard wat iedereen al wist: de Belastingdienst heeft stelselmatig gediscrimineerd, en vooral op basis van ras.
Na een dergelijke veroordeling gaat een gewone burger naar de gevangenis, een belastingambtenaar krijgt een goed gesprek. Terecht natuurlijk, voor de wet zijn wij allemaal gelijk.
Volgens de staatssecretaris hebben die ambtenaren namelijk niet bewust gediscrimineerd.
Ik hoor je vragen: Kan dat, onbewust racistisch handelen?
Tuurlijk, ik zal uitleggen hoe dat is gegaan. Er liggen vijf dossiers, waarvan er twee van mensen met een niet-Nederlandse naam. Die twee geef je boetes, zet je op een (geheime) zwarte lijst; en als er dan bezwaarschriften komen en bewijzen dat je als belastingambtenaar ongelijk hebt, dan zijn er twee mogelijkheden: je stopt die papieren in de onderste la of je gooit ze door de shredder.
Nee, dat is niet strafbaar en is eigenlijk niet erg, want dat is allemaal onbewust gebeurd. Je weet hoe dat gaat, je staat gezellig te kletsen bij de koffie-automaat en per ongeluk gooi je in plaats van je beker een heel dossier weg. Kan de beste overkomen.
En dat telkens weer, toevallig alleen bij niet-Nederlandse achternamen? Zeker, bij de Belastingdienst wordt namelijk heel veel koffie gedronken.
Dus natuurlijk geen ontslag voor die ambtenaar, zelfs geen enkele straf, alleen een goed gesprek. Zo’n gesprek begint meestal met een mop om de spanning te breken, zal wel een negermop geweest zijn.
Ik las van de week dat het vertrouwen van de burger in de politiek nog steeds niet is hersteld. Onbegrijpelijk.
