Even het nieuws doornemen
Mijn vrouw heeft een moestuin, dat is (of moet ik zeggen: was?) haar lust en haar leven.
Aan de ene kant, de westkant, grensde haar grond aan de tuinen van mooie, dure villa’s, aan de oostkant zat daar van het begin af aan een grote Russische familie. Die familie was constant luidkeels aanwezig en werd de afgelopen periode steeds agressiever.
Hun moestuin grensde niet aan de sloot, en op een ochtend merkte mijn vrouw dat de Russen een stukje van haar moestuin bij de sloot hadden overgenomen. Protesteren hielp niet, ze kreeg een grote – Russische – mond terug. Het bestuur hield zich afzijdig.
Twee weken geleden liep het uit de hand; mijn vrouw had plotseling erg veel last van mieren en na onderzoek bleek dat de Russische familie met jam een spoor naar haar moestuin had gemaakt, zodat mieren uit de wijde omtrek eropaf kwamen en dreigden haar groenten te vernielen.
Alweer deed het bestuur niets. ‘Als wij ingrijpen, dan loopt het helemaal uit de hand en gaan zij nog grovere middelen gebruiken.’
Een paar dagen later was het grondig mis, een invasie van veenmollen had gezorgd voor ravage. De wortelen, uien, komkommers lagen overal verspreid door de tuin, je kon er als het ware ter plekke hutspot van maken. Ik kwam haar te hulp, het lukte ons met een schep een aantal veenmollen uit te schakelen, plat te slaan dus. Ik stuurde een foto van een dode mol naar een bevriende bioloog, je raadt het al: het bleek een van oorsprong Russische mol te zijn.
Vanmorgen trof mijn vrouw een nagenoeg dode tuin aan, haar Russische oosterburen hadden overvloedig met landbouwgif gespoten, omdat zij, zo hadden zij tegen het bestuur gezegd, bang waren dat mijn vrouw dat bij hen zou doen.
Mijn vrouw gaf het op, met een kruiwagen heeft zij wat spullen ingeladen, bij het weglopen zag zij nog net hoe de Russische familie haar kas had overgenomen en gezellig met z’n allen rond een samowar zaten.
Tja, in de echte wereld gaat het er helaas nog veel gewelddadiger aan toe, waarbij het steeds duidelijker wordt dat de kernvraag voor de NAVO is: Is het voorstelbaar dat wij gaan ingrijpen? Tot voor kort hadden wij zo’n tien miljoen virologen in de verschillende praatprogramma’s, die zijn nu ingeruild voor tien miljoen experts op het gebied van oorlog, moderne geschiedenis of BN’er zijn.
Veel experts bezweren ons dat ingrijpen nooit mag, vanwege de dreiging van een kernoorlog. Ik begrijp dat, maar eigenlijk begrijp ik dat niet.
Vandaag heeft Rusland de Veiligheidsraad bijeengeroepen, omdat de VS Oekraïne helpt bij het vervaardigen van biologische en chemische wapens. Dat is ongetwijfeld niet waar, Biden had dit al aangekondigd, Poetin heeft een argument nodig om die verschrikkelijke wapens te gaan gebruiken. Hij vindt dat ‘eigen schuld, dikke bult’ van de Oekraïners; moeten ze maar niet zoveel weerstand bieden. En die ‘dikke bulten’ zal de bevolking inderdaad oplopen bij het gebruik van die wapens.
Gelukkig hebben wij Rutte om ons te beschermen. Hij vindt het nog steeds niet nodig om een toespraak te houden, maar hij is onderhand wel voortvarend bezig om zijn partij weer goed uit de verkiezingen te laten komen. Alle coronamaatregelen worden afgeschaft, Rutte laat zich zoveel mogelijk fotograferen met de groten der aarde, en als klap op de vuurpijl is het hem gelukt een week lenteweer voor ons te verzorgen zo vlak voor de verkiezingen. Nu is duidelijk waarom hij de christelijke partijen, CU en CDA, zo graag in zijn kabinet wilde hebben.
Tot slot heb ik nog een suggestie om Oekraïne te steunen. Ik las al dat de wal-russen geweerd worden uit het dolfinarium – hadden we trouwens maar een paar jaar eerder vi-russen verboden, had veel ellende gescheeld. Ik liep van de week in het centrum van Amsterdam, en zag dat de straat Rusland nog gewoon zijn naambordjes had. Weg ermee! Natuurlijk heb ik een voorstel voor de nieuwe naam: Oekraïne.
