Het belangrijkste nieuws van deze week was natuurlijk het toenemend aantal verwondingen bij het verwijderen van de avocadopit.
Overigens zijn die ongelukken mede een gevolg van de nieuwe feministische golf, waardoor onervaren mannen per ongeluk een vleesmes pakken om de avocado te ontpitten.
Plastisch chirurgen willen een waarschuwing op de verpakking (ach, elke week verzucht ik weleens ‘ik verzin dit niet’). Alsof zij een tik van de (guaca)molen hebben gekregen.
Zoals bekend is alle fruitellende begonnen bij de banaan, die mensen en masse in hun oor stopten na een scene van Bert en Ernie in Sesamstraat. Op de bananenverpakking staat nu: Niet voor auraal maar voor oraal gebruik!
Zo denken nog steeds veel mannen dat de passievrucht een afrodisiacum is; is ook niet waar.
Is er dan geen echt nieuws, vraag je je af bij die avocadohype. Hebben we geen last meer van die pandemie, staat er geen Brexit voor de deur, waardoor de Britse economie op instorten staat en onze vissers de wanhoop nabij zijn? Zijn Polen en Hongarije niet langer bezig om de hele begroting van de EU in de war te schoppen? En waren er geen verkiezingen in Amerika, waarna de verliezer nog steeds weigert op te stappen?
Nee hoor, allemaal klein bier, zolang er elke week wel weer een onhandige culinaire enthousiasteling zich in de vingers snijdt.
Trump suggereert dat hij, als hij uiteindelijk moet toegeven dat hij geen president meer is, zich over vier jaar weer kandidaat stelt. Het is maar de vraag of Trump tegen die tijd uit de gevangenis ontslagen is na alle rechtszaken die hem straks te wachten staan.
En Brexit, gaat dat nog door? Jazeker, kan niet anders, hoewel uit een enquête van de gezaghebbende krant The Economist blijkt dat, als nu een referendum zou worden gehouden, nog slechts 40% voor zou stemmen. Moraal van het verhaal: altijd eerst nadenken voor je belangrijke beslissingen neemt, bijvoorbeeld of je op Baudet gaat stemmen, of toegeeft als je kind een schildpad wil (na drie dagen moet jij dat beest waar je niks mee hebt verzorgen en hij bijt ook nog en wordt best oud), of nog steeds twijfelt of je niet autistisch of pedofiel wordt van die inenting, terwijl dat vaccin alleen maar helpt tegen corona en tegen complotdenken.
Waar ik wel vrolijk van werd was de eervolle uitnodiging om lid te worden van het OMT (Outbreak Management Team), omdat ik vorige week al voorspeld had dat het aantal coronagevallen sterk zou toenemen als gevolg van Black Friday. De rest van dit Team heeft gemiddeld ruim tien jaar een studie gevolgd maar had geen idee dat die enorme drukte in de grote steden besmettingsgevaar op kon leveren.
Ik houd me zelf altijd strikt aan de regels, dus Kerstmis met maximaal drie gasten? Graag, ik begon meteen te turven: tante Corrie afzeggen (wordt handtastelijk als ze dronken is en kan niet tegen alcohol, een hoogst ongelukkige combinatie), zeker ook Suzanne doorstrepen, onze veganistische nicht, die allergisch is voor zo ongeveer alles: mannen, katten, humor, zodat wij niet alleen apart moeten koken maar ook – en dat is veel erger – onze kat een kerstdiner lang moeten opsluiten.
Mijn vrouw komt uit een groot gezin en stelde voor gewoon met z’n allen kerst te vieren bij een IKEA-ontbijt. Dat mag namelijk weer wel. En, tante Corrie drinkt zelden voor 11.00 uur ’s morgens en nicht Suzanne zoekt het verder op z’n veganistisch Zweeds maar uit daar. Een echte win-win-situatie dus.
Blijkbaar is leider zijn van het CDA geen win-win-situatie. Je kan van Hugo de Jonge zeggen wat je wilt, maar hij is een politicus die niet naast maar juist heel opvallend in zijn schoenen loopt. Een normaal mens denkt natuurlijk dat nu Pieter Omtzigt vanzelfsprekend leider wordt, hij had tenslotte maar net verloren van De Jonge. Maar nee hoor, nu wordt Wopke Hoekstra plots naar voren geschoven. Conclusie: bij een confessionele partij hebben hogere machten het voor het zeggen; en daarnaast, ze motten Pieter Omtzigt niet.
