Even het nieuws door­nemen

 

Met die veelgeprezen saamhorigheid tijdens de coronacrisis is het nu wel gedaan.

 

In Frankrijk werd een buschauffeur hersendood geslagen door passagiers die weigerden een mondkapje te dragen. De virustwijfelaars, onder leiding van dat dansende dwaallicht, demonstreerden in Amsterdam bij de dokwerker, omdat, volgens hen, zij, net als in 1941 de dokwerkers, opstaan tegen een dictatuur. Je moet maar durven, in volledige vrijheid demonstreren voor een waandenkbeeld vergelijken met het protest van een groep zeer moedige dokwerkers tegen de Jodenvervolging.

 

Maar ook in groter verband is solidariteit ver te zoeken. Eerst weigerde Nederland de zwaar getroffen Zuid-Europese landen te helpen, nu komt onze regering met zulke absurde voorwaarden voor eventuele Curaçaose steun, dat de regering daar onze staatssecretaris Knops erop moest wijzen dat die voorwaarden wettelijk onmogelijk waren. Knops gaf de Antilliaanse regering ruimhartig vier dagen om hun wetten aan te passen, zodat Nederland zich kon bemoeien met binnenlandse Antilliaanse aangelegenheden.

 

Ook het coronavirus zelf toonde zich niet echt solidair. De Braziliaanse president Bolsonaro had het virus ruim baan gegeven in zijn land met opmerkingen als: ‘Gewoon een griepje, stel je niet aan.’ Hij was blijven handenschudden en trok zich niets aan van de grote aantallen besmettingen en doden in zijn land. Toen hem onlangs werd gevraagd of hij eigenlijk wel wist hoeveel Brazilianen overleden waren aan corona zei hij: ‘Nee hoor, ik ben geen begrafenisondernemer. Dat houd ik niet bij.’

 

En nu heeft hij zelf corona. 

 

Meteen ontstond een complottheorie: Hij doet alsof hij corona heeft, dan kan hij laten zien dat die ziekte niets voorstelt. 

 

Je kunt solidariteit ook te ver doorvoeren. Twee ex-wethouders van Den Haag bleven solidair met hun bevriende ondernemers toen zij wethouder werden. Hun vrienden kregen allerlei privileges, zodat er goed geld werd verdiend. Nu worden de oud-politici verdacht van een waslijst aan misdaden.

 

Ik vind het persoonlijk erg moeilijk solidair te blijven met de boeren, als die kleine radicale groep Farmers Defence Force zo de boventoon blijft voeren. Zij blokkeren snelwegen en bedrijven met hun trekkers en als dat verboden wordt, klagen zij dat de democratie wordt aangetast. Kan iemand ze eens uitleggen dat demonstreren mag, maar een deel van het land platleggen (ach, je hebt toevallig een paar trekkers staan, dus wat let je) niet? 

 

Maar de prijs voor de meeste solidariteitsbetuigingen ging ook deze week weer naar het racismedebat. Nou, debat? Kunnen we in Nederland nou eens een onderwerp vinden waarover we gewoon met elkaar op een rustige, gezellige manier kunnen praten? Niemand zal van zichzelf zeggen dat hij een racist is. Het verschil tussen een mens met een bruine kleur, zwarte kleur, witte kleur, gele kleur of rode kleur is echt alleen de kleur van de huid. Onder die huid zijn wij allemaal mensen. Dat is toch niet zo moeilijk?

 

Moeten wij echt alle herinneringen aan de niet zulke leuke dan wel minder aardige kanten van onze geschiedenis vernietigen? Gaan wij niet te ver zo nu en dan?

 

In mijn oude buurt in Amsterdam is de Roompotstraat. Er is een committee opgericht om de naam te veranderen. “Room” is “Moor” omgekeerd en “pot” is een belediging voor lesbiennes. Ik word daar heel moe van.

 

O en Trump, hoor ik u zeggen?

 

Nou, gewone week. De sterftecijfers ten gevolge van corona stijgen nog steeds in Amerika, dus hij zegt dat ze dalen.

 

Er komt weer een boek uit van een familielid, zijn nicht. Smeuïge verhalen over zijn jeugd, over zijn vader, die zoon Donald op weg hielp met honderden miljoenen dollars en die veroordeeld is vanwege antisemitisme (Joden mochten geen flat huren in zijn woontorens).

 

En tot Trumps grote teleurstelling heeft de rechter bepaald dat Trump een gewoon mens is. Hij moet dus zijn belastingpapieren openbaar maken en kan veroordeeld worden.

 

Door: Nico van de Berg

Nico stond na zijn studie Engels voor de klas en hij eindigde zijn carrière als rector. Maar de liefde is niet over nu hij pensionado is, want hij duikt nog regelmatig in de Engelse literatuur. Dit wisselt hij af met het luisteren van muziek, met hier en daar een poging om zelf de gitaar te bespelen. Als fervent krantenlezer en nieuwskijker houdt hij voor ons de week bij.