‘Ik kreeg steeds minder te eten en te drinken. Dat moest ik verdienen, vond hij. Door seks met hem te hebben.’
‘Op mijn vijfde gingen mijn ouders scheiden en verhuisde ik met mijn moeder naar een andere stad. We kwamen in een opvanghuis voor alleenstaande moeders waar ik een klein kamertje met mijn moeder deelde. Ze hield zogezegd wel van een drankje en als ze eropuit ging nam ze me mee de kroeg in. Behalve als ze op mannenjacht ging. Daar kon ze me niet bij gebruiken, dan liet ze me ijskoud alleen thuis. Op een dag kwam ze aanzetten met een nieuwe man. Op die dag veranderde mijn leven in een hel.
Op een avond moest ik van mijn moeder op bed gaan liggen. Ze pakte mijn armen en hield ze vast achter mijn hoofd, terwijl ze haar nieuwe man aanmoedigde om me ‘te pakken’. Hij verkrachtte me waar ze notabene bijstond. Van binnen ging ik die dag een beetje dood.
Een paar maanden later verhuisden we met mijn stiefvader naar een portiekwoning en daar begon de ellende pas echt. Mijn moeder trok zich überhaupt niets van me aan en hij haatte mij net zo intens als ik hem. Ik kreeg steeds minder te eten en te drinken. Dat moest ik verdienen, vond hij. Door seks met hem te hebben. Mijn leven draaide om deze seksverslaafde, zieke kerel. Ik werd steeds stiller en schaamde me zo erg dat ik niemand in vertrouwen durfde te nemen. Intussen ging hij steeds verder en werd het steeds extremer. Ik denk dat er niets denkbaar is waar hij me niet toe gedwongen heeft.
Op mijn twaalfde verhuisden we weer. Tussen mijn moeder en stiefvader boterde het toen al niet erg meer. Ik hoorde verschillende keren hoe zij hem afwees in bed en tegen hem zei dat hij mij maar moest pakken. Pas op mijn vierentwintigste ging ik op mezelf wonen – de misstanden thuis hadden me vleugellam gemaakt en hadden een normale ontwikkeling in de weg gestaan – maar ook daar wist hij me te vinden. Hij ging zelfs dreigen om me te vermoorden als ik moeilijk zou doen en ik was als de dood voor hem. Ook toen hij plannen beraamde om mij aan andere mannen te ‘verhuren’ durfde ik niets te ondernemen. En ook toen hij en mijn moeder uit elkaar gingen en hij bij mij kwam wonen, ondernam ik niets en durfde ik niemand in vertrouwen te nemen.
Al met al duurde het tot mijn dertigste. Na vijfentwintig jaar misbruik overleed hij en kon mijn leven eindelijk beginnen. Ik stortte me op een datingsite en op een gegeven moment klikte er een man op mijn profiel. Daar ben ik nu al bijna zeven jaar mee getrouwd. We kennen elkaar bijna negen jaar. Uit zijn eerdere huwelijk heeft hij vier kinderen en samen hebben wij nog een zoon gekregen. Ik ben gelukkig nu. Het was in mijn leven van de hel naar de hemel, zeg ik altijd.’
Eva’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
