Er staat een paard in de gang van het ziekenhuis
En daar is een goede reden voor.
Als je in het ziekenhuis van het Franse Calais belandt kan het je gebeuren dat je in de lift staat met een paard. Niet zomaar een paard, maar een heel bijzondere hengst die Peyo heet en nu vijftien is. Even over hoe dit sprookje begon.
Op een dag kocht een Frans-Algerijnse paardentrainer een hengst voor zijn gecombineerde dressuur- en spektakelshows. Het paard deed zijn stinkende best om te voldoen en voerde braaf alles uit wat zijn trainer van hem vroeg: piaffe, passage, appuyement, stilstaan terwijl zijn trainer om hem heen en onder hem door danste. Maar diep in zijn hart wist dit paard dat hij voor iets heel anders in de wieg was gelegd dan kunstjes doen. Hij moest alleen zijn trainer nog aan zijn verstand zien te peuteren wat dat was. En zo gebeurde het dat Peyo – geloof het of niet – op een dag op eigen houtje het initiatief nam om na afloop van de voorstelling naar het publiek te lopen en er iemand uit te pikken die ernstig ziek was. Voortaan zou Peyo dat na afloop van elke voorstelling doen. Peyo’s gave is namelijk dat hij bij mensen verborgen ziekten, tumoren en kanker kan ontdekken.
Inmiddels is ‘docteur Peyo’ een begrip en een graag geziene gast in ziekenhuizen. De docteur gaat op locatie geheel autonoom te werk. Wat wil zeggen dat hij zelf beslist welke patiënten zijn bezoek het hardst nodig hebben – hetgeen vrijwel altijd degenen zijn die het mentaal en fysiek het zwaarst hebben, of stervende zijn – en voor wie zijn bezoek een moment van vreugde en troost is. Peyo zomaar proberen te benaderen is overigens geen optie want hij laat zich niet aaien of knuffelen. Alleen mensen in nood krijgen zijn zachte kant te zien en kunnen rekenen op het geruststellende gesnoef van zijn zachte neus.
Een fotograaf die Peyo op zijn rondes volgde legde vast hoe het paard steun bood aan een 24-jarige moeder met uitgezaaide kanker en haar 7-jarige zoontje. Hij was erbij toen Peyo afscheid nam van Daniel, een voormalige ruiter, en hem later begeleidde bij de uitvaart. Elke ontmoeting en elk beeld is een regelrechte tranentrekker, zo intens roerend is het om te zien hoe Peyo zijn belangeloze liefde aan mensen op hun meest kwetsbare momenten geeft.
Snif!
Bron: Volkskrant