Franska.nl

Er is van alles loos in uitvaartland.

 

Ken jij bijvoorbeeld al de ‘groene uitvaart’?

 

Koffie met cake en Mieke Telkamp zijn uit in uitvaartland en zoiets als de geijkte begrafenis of crematie is er ook niet meer bij. Afscheid nemen gebeurt in deze tijd met diavoorstellingen en powerpointpresentaties, met een high tea of champagneontbijt. Er zijn over-de-top luxe uitvaarten en er is de budgetuitvaart. Op internet staan draaiboeken om het afscheid van je dierbare zonder uitvaartondernemer te regelen – waarbij ook de tip om het lichaam met graszoden te koelen. De markt met alternatieven voor het uitvaartcentrum is booming – kastelen zijn erg gewild –, tijdens het speechen mag er ook gelachen worden en het ‘over de doden niets dan goeds’ wordt ook al niet meer zo stringent gehanteerd, want geen mens is perfect. 

 

En dan is er de natuurbegrafenis. Nu nog maar 1% van alle begrafenissen in ons land, maar het aantal verdubbelt elk jaar. Om je een indruk te geven neem ik je mee naar het natuurgraf van onze vriendin L., en daarvoor gaan we naar een bos in het oosten van ons land. Daar aangekomen treffen we geen grafsteen of ornament, maar een boomschijf met daarop haar naam en geboorte- en sterfdag. Rondom de schijf zijn bloemen geschikt: een paar losse hortensia’s en een bont bosje allerlei. Je zou het niet zeggen, dat dit een graf is. Toch rust ze hier midden in de natuur, onze vriendin. 

 

Ze koos hem zelf uit, deze plek in het bos. Vooral omdat die voor altijd van haar zal zijn en haar graf nooit geruimd zal worden, precies zoals de traditie van haar Joodse geloof dat voorschrijft. Maar er zijn meer redenen om net als onze vriendin voor een natuurbegrafenis te kiezen. Duurzaamheid is daar een van. Op een natuurbegraafplaats gaat namelijk niets de grond in wat zich niet kan verbinden met de aarde en om die reden worden er ook eisen gesteld aan de kist en de kleding van de overledene. Ook de boomschijf van onze vriendin zal na een jaar of vijf zijn opgenomen door de natuur. Daarna mag er nog maar één keer een nieuwe komen.  

 

Inmiddels zijn er in ons land al achttien speciale natuurbegraafplaatsen – speciaal omdat op eigen houtje een mooie plek in de natuur uitkiezen om je liefste te begraven verboden is. Je vindt ze veelal op de hei en soms in het bos en de meeste liggen in het zuiden en oosten van het land omdat de grondwaterstand daar lager is dan in het westen en omdat hier nog wel ruimte is en in de Randstad minder. Als een begraafplaats vol is, blijft die behouden als natuurgebied. Graven ruimen is er in ieder geval niet bij. 

 

Onze vriendin plantte voor haar overlijden samen met haar echtgenoot een lindeboom op haar graf en ze kochten ook het graf daarnaast. Het idee is dat hij ooit, als zijn tijd ook is gekomen, in de schaduw van haar linde bij haar komt te liggen. 

 

Mooi toch?

 

Meer informatie op Natuurbegraven Nederland.