Energieslurpers

 

 

Sommige mensen geven je energie, waar anderen je leegslurpen. Hoe kan dat nu eigenlijk en wat is eraan te doen?

 

 

Van sommige mensen word ik altijd een beetje blij. Mijn dag is weer goed als ik ze zo in het voorbijgaan tegenkom voor een praatje, of als ik lekker met ze aan de telefoon heb zitten kletsen. Deze mensen laten de zon een beetje schijnen op een druilerige dag. Maar er zijn ook energievreters waar ik soms liever met een boogje omheen loop, omdat ik de bui al zie hangen. Maar hoe komt dat nou toch, vraag ik me dan af.  

 

Uit onderzoek door Psychologie Magazine blijkt dat we wat af zeuren met z’n allen. Jaarlijks bijna drie uur per week! Het lucht natuurlijk op, maar wat zou het fijn zijn als je op tijd de knop om weet te zetten. Zo blijft het voor beide partijen gezellig en heeft mijn gesprekspartner ook het idee dat er naar haar wordt geluisterd. Op die manier worden we allebei bij het gesprek betrokken en daar hebben we allebei een fijn gevoel bij. De energieslurper is zich daar helaas niet altijd van bewust. Ze wil haar ei alleen kwijt. Aan mij…

 

Het valt me op dat ze mij nooit eens een vraag stelt. Ze praat honderduit over haar eigen problemen en zoekt daarbij continu bevestiging. Als ze een fout heeft gemaakt zal ze het nooit toegeven, want het ligt altijd aan een ander. En bovendien roddelt ze graag en heeft ze altijd haar oordeel klaar over een ander. Heel vermoeiend, en aan het eind van zo’n gesprek voel ik me leeg, chagrijnig en wil ik het liefst ook even lekker mekkeren. Haar geklaag lijkt wel besmettelijk.

 

Ik heb gemerkt dat als ik vaak een beetje mee knik en ‘och, nou en oh’ zeg, de klager in kwestie denkt dat ik naar haar luister. En ik bewaar mijn goede humeur. Een praatje met iemand die ik niet zo goed ken, kan ik ook als niet al te belangrijk beschouwen.

 

Iemand gaf mij de tip om het bespreekbaar te maken toen ik het idee had dat ik binnen een vriendschap te weinig aan bod kwam. Hartstikke eng hoor! Maar wie weet was de ander zich totaal niet bewust van haar gemopper en van het feit dat ik er last van had.

 

En weet je wat er gebeurde? Het werd zowaar een hartstikke fijn gesprek. Met drie dikke zoenen namen we afscheid en ik was harstikke blij en opgelucht!

 

Als ik nou toch per ongeluk het gejammer van iemand heb overgenomen, zet ik voortaan een fijn muziekje op en blèr ik lekker mee. Wedden dat ik me binnen de kortste keren weer beter voel?  

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit