Gewoon in de zin van de vrolijke hulpjes van Sinterklaas die zwarte snuiten hadden, omdat ze nachtenlang door de schoorstenen schoven. Nooit een negatieve of racistische gedachte bij gehad. Tot ik erachter kwam dat we er velen verdriet mee deden. Weg ermee dan. Dat is niet de bedoeling.
Een maatschappij is in beweging. En laat een van de mooie dingen van onze democratie nu zijn dat we met elkaar praten. En naar elkaar luisteren. Dat ook. En waar we kunnen geven we de ander de ruimte. Ander geloof? Ander seksuele overtuiging? Andere ideeën over wat dan ook? Doe het, leef je uit. Zolang je anderen er maar niet mee lastig valt.
Dat een man vrouw wil worden begrijp ik ook. Sterker; ik juich toe dat het in Nederland mogelijk is om van geslacht te veranderen. Er zijn ook mensen die androgyn zijn. Die willen graag aangesproken worden met ‘het’. Of de ene dag met meneer en de andere met mevrouw. Het is maar net hoe de pet staat. Ik vind het goed.
Maar nu begint mijn gestel toch een beetje te steigeren. Want wat zag ik. Het Britse warenhuis Waitrose heeft bedacht om Moederdag te vervangen in ‘jij’-dag. Want dat zou leuker zijn voor al de androgyne moeders. Wokeeee. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit een androgyne moeder gehoord die zich stoorde aan Moederdag, dus ik vermoed een uit de hand gelopen brainstormsessie bij de firma Waitrose.
Maar hoe dan ook, ik vind het een, excusez-moi, wanstaltig idee. Dus omdat zij anders zijn (en ver in de minderheid) moet ik (en met mij vijf miljoen andere moeders in Nederland) afscheid nemen van een van de liefste dagen van het jaar? Ik geef iedereen de ruimte. Maar het zou fijn zijn als er voor de gemiddelde vrouw ook een plekje over blijft. Bedankt.