En hop. Ik zing zo mee.
Heb jij dat ook? Een twee drie je proeft het zo… het is ijs van… En ken je deze ook nog? Benieuwd.
Warm weer. Zin in een ijsje. Een taco. En hoppakee. Het springt zo in m’n hoofd. Mexicaantje oranje hoed. Zing jij ‘m ook zo mee?
En nu ik het toch over reclame heb, vroeger waren ze toch eigenlijk veel leuker. Unieker ook. Je ziet er nu zoveel dat het niet meer bij te houden is. Het is zelfs een truc geworden om de reclames te missen. Dankzij Netflix of uitgesteld kijken of wat dan ook. Maar toch had ik die ouwe nooit willen missen. Wat was het leuk. Ik wilde dankzij deze reclame zelfs liever Lux, maar wij hadden Vinolia…
En dit dan? ‘Die bodem ies van karton’ Jonkies begrijpen denk ik niet eens meer waar je het over hebt als je het zegt:
Toen ik een keer bij m’n vriendin, waar ik vaak sliep als het laat ging worden op m’n werk, met een koffertje voor de deur stond, zei ze. ‘Je lijkt Japie wel.’ Dat was een ouwe. Zou het nog bestaan?
En die van die vla? Ik zong altijd ‘in die achterlijke pakken’. Ja flauw. Inderdaad.
En dat dit kon op tv! Ongelofelijk. Wie heeft die reclame ooit goedgekeurd? …valt een eikel uit een boom… Wedden dat je hem zo meezingt?
Of was er eentje die nog veel leuker was? Ben trouwens benieuwd welke er vandaag in je hoofd is blijven hangen.
Liefs en een fijne dag!
Door: Franska
