… En één plee voor ons allen
Genderneutrale wc’s dus. Als dat maar geen kledderboeltje wordt.
Wat moet dat moet, en van een beetje vooruitgang is de wereld nog nooit slechter geworden, dus alla. Genderneutrale wc’s in Amsterdamse musea, bij de Universiteit van Amsterdam en in het stadhuis van Amsterdam. Het Amsterdam Museum was nogal voorlijk wat dit betreft want ging al in 2015 aan één pot voor iedereen. Alle wc’s bleven van binnen natuurlijk gewoon hetzelfde, alleen de bordjes op de deuren veranderden. Waar eerst een bordje met óf een mannetje óf een vrouwtje hing, hingen er nu drie: een poppetje in broek, een in rok en een met een half rokje – het icoontje voor genderneutraliteit neem ik aan. Het museum in kwestie deed dit om tegemoet te komen aan de transgender, want die voelt zich ongemakkelijk als hij/zij wordt gedwongen te kiezen tussen man en vrouw, telkens als een openbaar toilet moet worden bezocht. Onder het motto dat goed voorbeeld doet volgen werd er meteen daarna met belangengroeperingen om de tafel gezeten en na vier rondetafelgesprekken was de kogel door de kerk en de genderneutrale wc een feit.
Het Witte Huis kreeg onder Obama overigens al neutrale toiletten – geen idee wat Trump ermee heeft gedaan – en in België zijn ze ook al best ingeburgerd. Dus wij liepen achter. En dat voor een stad als Amsterdam? De negatieve reacties waren desondanks niet van de lucht. Sterker: er waren museumgangers die hartstikke onzeker werden van die bordjes, op het angstige af zelfs. Onze mannelijk- of vrouwelijkheid zit immers diep in ons wezen verankerd en daarmee gaan lopen rommelen kan bedreigend zijn. Anderzijds: de gescheiden toiletten komen uit de negentiende eeuw toen vrouwen nog het zwakke geslacht waren en om die reden beter af waren met hun eigen, afgescheiden toilet. Hopeloos ouderwets principe dus die aparte wc’s.
Vandaar dat het vanaf nu één pot nat wordt op de plee.
Alleen jammer dat we niet meer lekker samen naar de plee kunnen om een goed potje te roddelen. Ook jammer dat kerels ongegeneerd mee kunnen gluren als wij onze make up even op ons gemakje willen bijwerken. En dan hebben we het over het ‘mannen-doe-de-bril-omhoog-principe’ nog niet eens gehad. Want vooruitgang alla en gelijkheid prima, behalve als het een kledderboel wordt. Of als kerels zich ook nog eens op het openbare toilet tegen ons aan gaan lopen bemoeien.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
