Franska.nl

Eindelijk leuk nieuws in het acht uur journaal

Eindelijk weer eens leuk nieuws! Of leuk, het was in ieder geval iets waar ik keihard om moest lachen. En dat dan op de site van de NOS! 

 

Vorige week zondag was het. En nee, het was niet het zoveelste bericht over asociaal, ongepast of ongewenst gedrag van artiesten, juryleden, politici, journalisten of anderszins bekenden. En het stond niet alleen op de site van de NOS, maar het was óók nog een item in het achtuurjournaal van die avond. Heerlijk. En ik lag ook dáár aan het eind van het onderwerp weer blind van het lachen, en mijn medekijkers ook.

 

Terwijl het helemaal niet zo leuk begon hoor. In Spanje schijnen dorpen te zijn die volledig leeglopen. Jonge mensen willen er niet meer wonen, omdat er gewoon niks meer te zien, te doen, of te halen valt, en ze zijn blijkbaar ook niet meer bereid om er iets te gaan brengen.

 

Nou hoeft zoiets natuurlijk geen probleem te zijn, want als je dat in Nederland bekendmaakt, is er altijd wel een koppel dat bereid is om er wat reuring te gaan brengen door er een B&B te beginnen. Een koppel dat wil meedoen aan ‘Ik vertrek’ of ‘Het roer om’ is zo gevonden, en als het dan nog niet lukt dan schieten we er gewoon ‘Het dorp’ even. Dan maken we van een verlaten Polopos of Ollolai evengoed weer een plek waar iedereen naartoe wil.

 

Of niet, natuurlijk. Ik zou niet weten waarom een volslagen verlaten dorp ineens populair wordt omdat er een paar Hollanders gaan wonen die de taal niet spreken maar er wel alvast een bed verhuren terwijl de rest van het gastenverblijf nog lang niet af is. Maar je weet het nooit. Soms gaan er zelfs alleenstaande Nederlanders naartoe, en dan zoekt zo iemand naast wat gasten ook nog wat liefde. En dan nemen we ‘B&B vol liefde’ op in zo’n dorpje. Over een eeuw of wat maakt onze minister-president dan wel weer excuses voor het misbruiken van de oorspronkelijke bevolking. Voor de schade die is aangericht, omdat wij weer dachten dat er iets te verdienen viel, terwijl de inheemse bevolking daar helemaal niet op zat te wachten.

 

Maar laat ik niet afdwalen, want in het item van afgelopen zondag waren nog nergens Nederlanders te bekennen. Alleen de oorspronkelijk bewoners van de vergrijsde gebieden Asturias, Galicië, Castilië en León kwamen aan het woord. Allemáál zelfs, denk ik achteraf.

 

Het is een gebied dat twee keer zo groot is als Nederland, maar waar geen hond meer wil wonen. Zonde toch?

 

In Spanje hè! Lekker weer, en veel rust, stilte en ruimte, dus ook geen woningnood. Wat doe ik hier eigenlijk nog, dacht ik eerst. Ik begin daar een B&B!

 

Maar met de komst van wind- en zonneboerderijen zou de bevolking wel weer gaan groeien, had men daar zelf al bedacht. Door vergroening van de vergrijzing afkomen, zeg maar. Dus was men er alvast gestart met het plaatsen van windmolens en zonnepanelen. Spanje moest echt klimaat-neutraler worden, Castilië en León moest iets met het enorme overschot aan leegstaand land, en de burgemeester van Radona dacht zelfs al verder.

 

Door het verhuren van grond aan energiebedrijven, die er dan gigantische ontsierende windmolens op konden plaatsen, haalde hij geld binnen waarmee hij zijn dorpje kon verbeteren. En hoe! Hij stond trots naast het glimmende nieuwe basketbalveld dat zojuist was aangelegd met het door de verhuur binnengehaalde geld.

 

Er was maar weinig verzet onder de inwoners tegen de komst van de molens geweest, vertelde hij. ‘Iedereen zag wel in dat het dorp er profijt van zou hebben.’

 

En dat klopte.

 

Maar heel erg veel wordt er nu nog niet gebasketbald in Radona.

 

In het dorp wonen namelijk maar zeventien mensen, en de meeste daarvan zijn de 65 jaar allang gepasseerd.

 

Hahahahaha. Nu ik het schrijf moet ik er weer om lachen.