Eigen schuld, maar toch geen dikke bult
Hilarisch! Wat een slapstick! Zulke dingen riepen m’n vriendinnen.
Van de zeer ervaren tuinredacteur die bij Libelle werkte, hoorde ik in ons eerste gesprek meteen het verschrikkelijke verhaal dat ze druk in de tuin bezig was om dingen op te binden, even snel bukte en toen haar oog bezeerde aan zo’n bamboestokje dat ze eigenlijk zelf net in de grond had gezet. Ik bespaar je de enge details, maar het was eng genoeg om er iets van op te steken.
Zo druk bezig zijn dat je jezelf bezeert, komt me heel bekend voor. Regelmatig vraagt m’n man hoe ik aan die grote blauwe plek op mijn been of arm kom. Blauwe plek? Niks van gemerkt. Tja, je stoot je weleens in het heetst van de strijd, maar dat vergeet ik gewoon meteen. Er zijn belangrijkere dingen te doen, geen tijd voor gejeremieer.
Maar van dat oogverhaal met dat stokje ben ik zo geschrokken. Dat zal mij nooit gebeuren, dacht ik. Meteen maatregelen genomen dus. Sindsdien zet ik altijd een grote bril op als ik de tuin in loop. Want dat ik daar meteen iets begin te doen, is sterker dan mezelf. Zitten en genieten is voor later, als er tijd over is.
Ik was druk bezig bij de boontjes toen er een raar uitziend insect om me heen zat te klieren. Niet weg te krijgen, dat beest. Eerst wapperde ik wat, maar toen-ie per se op m’n voorhoofd en, erger nog, bij m’n oog wilde zitten, heb ik een paar keer gemept en weg (of dood?) was-ie. Maar wel bloed aan m’n hand en ook vlakbij m’n oog. Brrrr… Even snel binnen afgespoeld en meteen verder in de tuin.
Ik heb geen bult en geen jeuk gevoeld, dus misschien was dat bloed niet van mij. De volgende ochtend toch maar even in de spiegel gekeken of er een bult zat. Geen bult, maar ik schrok me wel rot, want ik had een gigantisch blauw oog dat met de dag erger en erger werd. Nog even gedacht dat dat door een steek van dat enge beest kwam. Onzin natuurlijk; de meest voor de hand liggende verklaring is dat ik mezelf een blauw oog heb geslagen door tegen m’n bril te meppen.
En dan komt nu het ergste van alles:
Toen ik dit verhaal aan vriendinnen vertelde, lagen ze natuurlijk stuk voor stuk dubbel. Jezelf een blauw oog slaan. Hilarisch! Wat een slapstick! En meer van dat soort lollige opmerkingen.
Van je vrienden moet je het maar hebben…
Verder zijn ze erg lief en aardig hoor.
Ik wens je een mooie week. Doe voorzichtig. Ook in de tuin.
Liefs van Franska
Door: Franska
