Tinder bestaat 5 jaar
Beatrijs: Bij de eerste aanblik van het sujet wist ik het al. Dit Was Hem Niet. En: hier moest ik nog de hele avond mee.
Tinder bestaat vijf jaar. Zelf nooit gedaan. Wel was ik er als de kippen bij, twintig jaar geleden toen ik nog young, free & wild was, en de eerste datingsites oprukten. Ik regelde dat ik er een artikel over kon schrijven, wat me meer dan een tientje per maand scheelde (wat véél eigenlijk), en beschreef de do’s en don’ts van de eerste date.
Ik had nog zó duidelijk getipt dat je NOOIT meteen een dinertje moest plannen. Maar ja, het wekenlange mail- en belcontact met jongeman Karel was goed, en eigenwijs als ik ben, nodigde ik hem in mijn lievelingsrestaurantje uit; ik wilde natuurlijk wel indruk maken.
Maar eerst haalde ik Karel op van het station.
Tja, bij de eerste aanblik wist ik het al. Dit Was Hem Niet. Met allemaal hoofdletters en met grote verschrikking. Met dit sujet moest ik nog de hele avond!
Achteraf zou je zeggen: had hem dat dan meteen gezegd. Voor allebei beter. Maar ik was óf te netjes, óf te schijterig, óf ik dacht: je mag niet op uiterlijk beoordelen, even doorzetten. Dus ik reed hem naar mijn eettentje.
Hoe ik de avond ben doorgekomen? Mwa. Ik dacht: laat ik het maar leuk maken met mezelf, en bestelde een fles wijn. Of twee. Ik heb hem ook niet meer afgezet bij het station. Geen idee hoe hij is thuisgekomen die avond. Van mezelf weet ik dat ook niet precies meer.
En nu? Ik heb een topper gevonden, niet via een datingsite. En ben blij dat ik – nou ja, je weet het natuurlijk nooit – niet aan de Tinder hoef. Want naast de leuke spanning maakt het ook zo f*ing onzeker, die vleeskeuring. Hoewel zo’n avondje swipen met een vriendin natuurlijk héérlijk vermaak is. Veel leuker dan een mislukte avond met een Karel.
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
