Franska.nl

Toen Facebook en Twitter nog niet bestonden en je geen 1200 vrienden had, maar gewoon een paar waar het hartstikke gezellig mee was. En als het onderling wat minder aangenaam werd, dan merkte je dat vanzelf. Soms belde een vriendin opeens helemaal nooit meer terug. En als je elkaar dan per ongeluk toch weer eens tegenkwam, dan voelde je wel aan je theewater dat jullie vriendschap een beetje was bekoeld.

Het contact met elkaar was directer en daarom wilde je ook geen pijnlijke opmerking naar iemands hoofd slingeren. Dat ging met mijn grote mond natuurlijk heus wel eens mis. Dan dacht ik grappig uit de hoek te komen, tot ik er haarfijn op gewezen werd dat ik toch helemaal niet zo geestig was. Ai, dat moest ik dus niet meer doen!

Maar sinds de komst van sociale media zijn de spelregels aangepast. Blijkbaar mag je daar roepen wat je wil, zonder filter en dan kan het nogal eens verkeerd overkomen aan de andere kant van het scherm. Zo verbaas ik me regelmatig als ik de tweets van mijn kinderen en hun klasgenoten lees. Oké, die moeten de web-etiquette nog een beetje leren, maar grote mensen zouden toch wel beter moeten weten.

Vandaag was de redactie van de Allerhande aan de beurt. Of iemand ‘die veel te jonge quinoa vretende kuthipsters op de marketingafdeling van @albertheijn eruit kan flikkeren’. Tsja, wat moet je daar nou nog op zeggen? Ik schrik soms echt van de reacties die ik op sociale media tegenkom. De sites die ik volg zijn over het algemeen keurig hoor, zonder enige politieke lading of uit op verbaal geweld.

Maar ook daar gaan de lezers soms van Jetje tegen een post. Of ze bekken elkaar genadeloos af in de reacties die onder het berichtje staan.

Een beetje meer respect, da’s toch niet zo gek? Voor jezelf, want je bent zichtbaarder dan je denkt, maar ook voor de mens die een foto of artikel publiceert of onderwerp van discussie is. Op het internet bestaan ook gevoelens, dus misschien moeten we niet opschrijven wat we niet rechtstreeks durven te zeggen. Zoals je in het echt ook niet doet. Eerst nadenken, voor je iets zegt en schrijft. Het lijkt mij in ieder geval stukken aangenamer.