Een mammografie is niet voor tere zieltjes

 

Ondanks het mooie weer van gisteren zat ik er niet bepaald relaxed bij en dat had allemaal hiermee te maken

 

Hoewel ik heus wel weet dat ik eigenlijk iedere maand mijn borsten zou moeten onderzoeken, doe ik dat niet. Ik ben namelijk als de dood dat ik iets voel dat er niet thuishoort en alleen al bij de gedachte breekt het zweet me uit. Maar toen ik dat aan vriendin B. vertelde lachte ze me keihard uit, want dat was wel het domste excuus dat ze ooit gehoord had.

 

 

Dus de volgende dag stond ik met het schaamrood op m’n kaken in de douche de boel te controleren. Voor de zekerheid had ik op internet nog een keertje gekeken hoe je het borstzelfonderzoek  moet doen zodat ik het wel goed deed. En meteen had ik al een plek te pakken die niet helemaal jofel voelde. De dag erop belde ik meteen naar de huisarts voor een afspraak. Ook zij voelde een knobbeltje, maar dat leek volgens haar niets ernstigs. Als ik wilde mocht ik een mammografie laten maken, al was het maar om uit te sluiten dat er wel iets aan de hand was.

 

 

Dus in plaats van op een zonnig terrasje, zat ik gisteren in de kille wachtruimte van het ziekenhuis op m’n beurt te wachten. Natuurlijk wist ik van de vorige keren dat het een vervelend onderzoek was, maar tot nu toe vond ik het best wel meevallen. Even tot 10 tellen en doorbijten. Hoe de verpleegkundige ook haar best deed om de stress weg te nemen, ik vond het bloedje spannend. Meine Gute, wat een hel. Blijkbaar zijn de boobies nu ik in de overgang zit een stuk gevoeliger, want in mijn herinnering deed het nog nooit zoveel pijn als nu.

 

 

Gelukkig stond ik na een half uur met een blauwe boezem en een goede uitslag buiten, maar lang niet iedere vrouw heeft die mazzel. Dus moraal van het verhaal: controleer je borsten iedere maand en als je het niet vertrouwt, ga dan naar je huisarts. Ze stuurt je liever drie keer voor niks naar het ziekenhuis, dan een keer te laat.

 

 

En voor wat betreft die gevoelige drukgestuurde mammogram bij het bevolkingsonderzoek bij 50-plusvrouwen, daar komt misschien binnenkort verandering in. De petitie van Muriel van der Draaij waarin ze een oproep doet om dit pijnlijke bevolkingsonderzoek borstkanker te vervangen door een pijnloos alternatief is inmiddels 101.997 getekend.

 

De komende weken wordt via een steekproef gecontroleerd of iedereen met naam en adres heeft getekend en of het onderwerp de laatste twee jaar op de politieke agenda heeft gestaan. Als dat allemaal in orde is mag zij haar voorstel in de Tweede Kamer komen toelichten in de hoop dat vrouwen een alternatief krijgen voor de pijnlijke, ouderwetse manier van onderzoeken en dus niet meer afhaken omdat die zo zeer doet. Want hoe meer vrouwen laten controleren of er ‘iets’ in hun borsten zit hoe beter.

 

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit