een heel goedemorgen
Lange tijd was ik best wel anti-corona. Niet dat er nou mensen zijn die per se pro-corona waren, maar ik vond alle ophef een beetje overtrokken.
Het betrof toch maar een griepvirus. Nou dan? We turven toch ook niet het aantal kalknagels? Nu weet ik ook wel dat je aan een kalknagel niet doodgaat, maar het aantal mensen dat overlijdt aan corona is vele malen lager dan het aantal verkeersdoden, om maar eens een dwarsstraat in te slaan.
Maar hoe het ook zij, de wereld is in de ban. En op slot. Alles staat op losse schroeven, de wereld wankelt. De olieprijs daalt, net als de beurs-indexen, Italië mag je niet in of uit, bij ons ter redactie worden persreizen die al maanden vaststonden afgezegd. Ineens reed ik gisteren toch maar even langs de supermarkt om extra pakken pasta en houdbare melk in te slaan. Gevalletje van je-weet-maar-nooit en beter mee verlegen dan om verlegen.
Vanavond heb ik een werkdiner en ik vraag me af of dat mijn eerste modefeestje wordt zonder zoenen. Het heeft iets raars. Iets ongewis. We kunnen het allemaal nog zo mooi bedenken, het leven beslist. En zo heeft John Lennon veertig jaar na zijn dood nog steeds de beste quote om deze situatie te duiden: Life is what happens to you while you’re making other plans.
Hou je haaks en succes met ellebogen,
May