Een heel goede morgen
Zaterdag eten wij met Amsterdamse vrienden. In Amsterdam. Want Amsterdammers gaan niet graag buiten de ring.
Tenzij ze naar het buitenland gaan, maar anders… Amsterdammers gruwen ook als je zegt dat jouw woonplaats buiten de hoofdstad ligt. Meestal voegen ze eraan toe dat ze je Amsterdams hadden ingeschat. Dat bedoelen ze dan goed. Amsterdammers vinden de problemen van de stad ook niet erg. Amsterdammers hebben altijd een plekje voor de deur. En in het park spelen met je kinderen is veel fijner dan in je eigen tuin, zo kom je nog eens iemand tegen. Vroeger zeiden Amsterdammers ook nooit 020 als je hen om hun telefoonnummer vroeg. Nee, zij waren beyond kengetal.
Amsterdammers. Ik houd van ze. En ergens ben ik stiekem natuurlijk vast een beetje jaloers. Want wat heb ik er heerlijk gewoond, en de huizen die ik ambieer kan ik er niet betalen. Toen wij ooit van Utrecht naar Zeeland verhuisden en niemand dat begreep, zei mijn moeder: ‘Dat is zo heerlijk dicht bij Parijs.’
Als mensen mij nu vragen wat ik in vredesnaam in Haarlem doe, zeg ik: ‘Haarlem? Ik woon in Amsterdam sur Plage.’
Fijne dag,
May