Dit wordt onze laatste kerst als gezin
Titia en Remco gaan eigenlijk geruisloos uit elkaar. Ze zijn het eens over de financiën en het co-ouderschap. Maar er is een ding waarover ze van mening blijven verschillen.
‘Als ik in de keuken water in de ketel doe hoor ik op de radio een oude kersthit. In gedachten dwaal ik af naar de tijd dat Remco en ik net verkering hadden. Dat begon ook in de kerstperiode en het was zo romantisch.
We trouwden een paar jaar later, een week voor kerst. In een klein, feestelijk verlicht kerkje dat aan het einde van de middag in het schemerdonker op ons wachtte. Later, toen de kinderen nog klein waren, maakten we altijd in december een stedentrip. Om weer te genieten van de romantiek van deze periode en van elkaar.
Maar met een druk gezin kwam het er de afgelopen jaren niet van om veel tijd voor elkaar vrij te maken. Met drie kinderen en allebei een volle baan waren we meer tijd kwijt aan andere dingen en zo zijn we elkaar een beetje kwijtgeraakt. Niet dat we ruzie maakten, Remco en ik waren juist altijd heel beheerst naar elkaar.
Hadden we maar eens gegild naar elkaar, of iets kapot gegooid. Dan hadden we tenminste nog iets van emoties laten zien. Maar we leken meer collega’s van elkaar dan man en vrouw. Het sloop erin.
Tot vorig jaar na de zomervakantie de bom barstte en we om werkelijk niets knallende ruzie kregen. Gelukkig waren de kinderen niet thuis want ik heb alle opgekropte frustratie van de laatste jaren eruit geschreeuwd. Marco was ook woest op mij en ik schrok enorm van de verwijten die hij mij op zijn beurt maakte. De volgende dag, toen we gekalmeerd waren, besloten we dat het zo niet langer kon en zijn we in relatietherapie gegaan.
We vonden gelukkig een vrouw waar zowel Remco als ik een klik mee hadden en voerden talloze gesprekken met haar. Samen en soms los van elkaar. De afgelopen zomer zijn we zelfs een weekend met z’n tweeën naar Berlijn geweest. Op zich was het heel leuk, maar van romantiek was geen sprake. Het was heel ongemakkelijk toen we ‘s avonds in het hotelbed naast elkaar lagen. We hadden wel seks met elkaar, maar ik denk dat we het allebei zagen als huiswerk van de therapeut.
Langzaam zijn we tot de conclusie gekomen dat het beter is als we allebei onze eigen weg gaan. De afgelopen weken zocht Remco naar nieuwe woonruimte in de buurt zodat de kinderen de ene week bij hem en de andere week bij mij kunnen wonen. We hebben heel zakelijk de financiën met elkaar doorgenomen. Ik kan gelukkig in ons huis blijven wonen, waar ik heel blij om ben. Ook zijn we het eens over de inhoud van het convenant dus we kunnen eigenlijk geruisloos uit elkaar.
Maar er is een ding waarover we maar van mening blijven verschillen. Wat is een goed moment om het de kinderen te vertellen? Ik wil dat pas na de feestdagen doen want ik gun ze een rustige kerst. Het afgelopen jaar is door corona al lastig genoeg voor ze geweest.
Maar Remco kan per 1 januari in zijn nieuwe woning en wil het liefst zo snel mogelijk vertrekken. Hij is van mening dat we het de kinderen dit weekend moeten vertellen om ze meteen aan de nieuwe situatie te laten wennen. Om de tijd dat hij nog in huis is zo kort mogelijk te laten zijn en het niet nodeloos ingewikkeld voor ze te maken. Hij zei letterlijk: ‘Een pleister moet je ook in een keer lostrekken om de pijn zo kort mogelijk te laten duren.’
Bij de gedachte dat we ze nu zo vlak voor kerst vertellen dat hun vader en moeder uit elkaar gaan breekt mijn hart. Ze hebben geen idee wat er boven hun hoofd hangt en als ik eraan denk hoe hun wereld in elkaar zal storten voel ik de tranen achter mijn ogen prikken. Maar veel tijd om erover na te denken heb ik niet meer. Volgende week is het kerst. De laatste keer dat we als gezin echt samen zullen zijn.’
De afgelopen tijd groeide Franska.nl heel erg hard. We kregen er ontzettend veel nieuwe lezeressen bij en daar zijn we natuurlijk hartstikke trots op. Voor al die nieuwe leukerds herhalen we de mooiste artikelen die we de afgelopen jaren voor de feestdagen schreven. Dit was er een van.
Door: Redactie Franska.nl
