Dit was mijn week van ‘ja ik geloof – in jou’

 

En kom nou volgende week niet aanzetten met dat de verkiezingsuitslagen gemanipuleerd zouden zijn.

 

 

Ik neem ze met een korrel zout, de gekkies die blijven beweren dat de aarde plat is – ook al is er voor zover bekend nog nooit een mens vanaf gekukeld – of dat de stijging van de zeespiegel lariekoek is – ‘ik woon al mijn leven lang aan zee en zie geen enkel verschil’. Nog zoiets: la Doutzen die urenlang research deed naar corona en daarna met complottheorieën kwam dat er samenzweringen op hoog niveau zouden zijn (hallo Doutzen!). Of de lach van Wendy van Dijk (sorry Wen, maar ik geloof er geen ene moer van).

 

Er zijn zoveel situaties, uitspraken, fragmenten, beweringen, ontkenningen, dingen en zaken waar ik niks mee heb, die er bij mij niet ingaan of waar mijn haren rechtovereind van gaan staan. Maar afgelopen week niet. Afgelopen week was de week van ‘ja ik geloof – in jou’ en dat mag weleens breeduit worden gedeeld in deze tijden van crisis en verkiezingsdebatten.

 

  • Allereerst de tranen van Humberto Tan afgelopen zondag in zijn eigen uitzending. Tranen van onvervalste, oer-echte emoties over Bibian Mentel die na een jarenlange strijd de handdoek binnenkort toch echt in de ring zal moeten gooien maar die tot de laatste snik positief en dapper en dankbaar blijft.
  • Renske Leijten en Pieter Omtzigt die dankzij hun niet aflatende strijd tegen het onrecht inzake de toeslagenaffaire een prijs verdienen voor meest integere politici, wat heel wat wil zeggen omdat integriteit en politiek nu eenmaal niet vanzelfsprekend hand in hand gaan.
  • Nog een keer politiek – want ja, de verkiezingen – maar nu het debat tussen Sigrid Kaag en Lilianne Ploumen die elkaar echt lieten uitpraten, echt de ruimte gaven, echt niet voor de kill gingen en dus echt respect voor elkaar lieten zien, wat ik een ver-a-de-ming vond.
  • Meghan en Harry vervolgens. Ik ben ervoor gaan zitten en kan niet anders dan geloven dat hun het leven bij the Firm zuur is gemaakt, dat de tabloids de jacht op hun koppen nooit zullen opgeven, dat the Queen wel degelijk van haar kleinzoon houdt en dat de vragen over Archies huidkleur een kras op hun ziel hebben gemaakt waarna afscheid nemen de enige nog reële optie was.
  • De uitslag van mijn coronatest die negatief was, tot slot, die ging er bij mij ook zonder verder morren in. Dankjewel!

 

Wat het geloof in de mensheid betreft had ik dus een opperbeste week. Doe mij volgende week nog zo’n week en kom niet aan met beweringen dat de verkiezingsuitslagen gemanipuleerd zouden zijn als de uitslag niet naar je zin is! Want echt, dat koop ik niet van je.

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans