Franska.nl

Ikzelf zit op dit moment ook weer in een verkeerd draaiend spiraaltje. Een tweede hernia in vier maanden, en dus weer even niet sporten. Als gevolg daarvan ontstekingen in mijn lijf, onstekingsremmers erbij, een te hoge bloeddruk door de ontstekingsremmers, cardioloog boos, onstekingsremmers weer weg, meer pijn, nóg zieliger, meer zitten, meer chocola, nóg meer ik en nóg meer pijn.  

En dan mag er in chocola een stofje zitten waar je gelukkig van wordt… dat gevoel is subiet weer verdwenen zodra ik in de buurt van een spiegel of een weegschaal kom. 

Zelfs al die prachtige plussize modellen – die ik tegenwoordig steeds vaker zie en waar ik echt wel blij van word – helpen mij niet om tevreden te zijn met wie ik op dit moment ben. Bij mij hebben de rondingen namelijk een net andere vorm dan bij die modellen, en ik vind het reuze ongemakkelijk als ik moeite moet doen om bij mijn veters te kunnen. Zag mijn blouse er nog enig uit toen ik ermee voor de spiegel stond, zodra ik ermee ga zitten wordt het een heel ander verhaal. Bovendien vind ik grote beha’s meestal foeilelijk. Ondanks dat er vrouwen zijn die een kapitaal neerleggen voor mijn borstomvang, mag het van mij dus wel ietsje minder. 

En eigenlijk is het not done om dat toe te geven. Als je dan tóch wat steviger bent, dan doe je maar of je dat zelf niet zo erg vindt. 

Maar zo niet Yael Laroes. Zij is gewoon eerlijk. 

Yael zegt gewoon dat ze het rot vindt om dik te zijn. Ze is aan het afstuderen aan de fotovakschool en hoopt daar vrijdag te gaan slagen met een afstudeerexpositie waarin ze laat zien hoe oncomfortabel een wat groter lijf kan zijn. 

Hoe vervelend het is als je je niet thuis voelt in je eigen lijf.

Ze plaatste zichzelf in behoorlijk onhandige posities – om te benadrukken hoe ongemakkelijk het allemaal is – en legde dat vast met behulp van haar familie. En daarmee hoopt ze bewustwording te creëren voor het feit dat de maatschappij negatief kijkt naar dikkere mensen, en dat dát het dik zijn nóg vervelender en nog onhandiger maakt. 

De foto’s zijn dus niet bedoeld als ode aan de wat dikkere vrouw, maar juist om te laten zien hoe níet comfortabel het kan zijn. 

En ik vind dat behoorlijk goed gelukt. 

Haar docenten adviseerden haar om open en kwetsbaar te zijn, vertelde ze gisteren op tv in Zomer met Art. En dat heeft ze dus maar gedaan. Ze weet heel goed dat je met een steviger lichaam beoordeeld wordt als minder mooi, minder intelligent en minder doorzettingsvermogen hebbend. En toch durfde ze dit aan. 

Hulde aan Yael dus! 

Ik vind de foto’s best ongemakkelijk om naar te kijken, maar dat is omdat ik een beetje denk te weten hoe het voelt. 

Ik zie op die foto’s dus geen bloedmooi figuur, maar wel een bloedmooi mens. Een meisje waarvan ik me dus niet kan voorstellen dat ze vrijdag niet gaat slagen. Ze gaat namelijk nu al viral, en er is voor de leraren geen ontkomen meer aan. 

Alvast van harte gefeliciteerd, Yael! Ik vind je ontzettend stoer en ik denk dat je met je foto’s heel duidelijk laat zien wat je bedoelt. Ze zijn prachtig!