Die prins Bernhard toch!

 

Maar goed dat wijlen prinses Juliana zijn testament nooit onder ogen kreeg.

 

 

Onvoorspelbaar tot zijn laatste snik, die prins Bernhard, bleek van de week maar weer eens toen zijn testament uitlekte. Tot vlak voor zijn dood bleef hij eraan sleutelen en wat een geluk voor wijlen zijn echtgenote prinses Juliana dat zij nooit hoefde te weten wat wij nu allemaal wel te weten zijn gekomen. Namelijk dat zij zou worden afgescheept met notabene haar eigen verlovings- en trouwring, alle voorwerpen die Beatrix voor Bernhard maakte – worden hier bedoeld de fröbelschoolwerkjes? -, vier glazen en één gouden konijn en een wandkleed. En dat terwijl een van de prins’ minnaressen en ook de moeder van een van zijn buitenechtelijke kinderen, Hélène Grinda, veel van zijn bijzonder persoonlijke en beduidend meer waardevolle bezittingen op haar naam mocht schrijven.

 

De basis van zijn testament, dat wordt gezien als zijn levenswerk – wat op zich ook best droef is -, legde hij twaalf jaar voor zijn overlijden en vanaf dat moment was het een voortdurend bijwerken en aanpassen wie wat zou krijgen als hij er op een dag niet meer zou zijn. Zou Juliana ervan geweten hebben? Zou het haar zijn opgevallen, dat haar man zich met de regelmaat van de klok terugtrok in zijn werkkamer om aan zijn nalatenschap te schaven? En Irene? Zou Irene, die toch altijd als zijn lievelingsdochter gold, niet raar hebben opgekeken toen de notaris haar ijskoud mededeelde dat zij het als dochter moest stellen met wat flessen wijn en champagne, terwijl haar neef Willem-Alexander zomaar een buks uit opa’s wapenverzameling mocht uitkiezen?

 

Vergeleken met wat hij zijn secretaresse naliet is dit alles trouwens sowieso allemaal lood om oud ijzer. Aan haar liet de goede baas een royaal pensioen en een fijne auto na terwijl ze ook nog eens voor de rest van haar leven in de villa van de prins mag blijven wonen. Al met al heel wat royaler dan de vijfduizend euro die hij zijn chauffeur naliet, met wie hij notabene ook nog eens een ‘herenakkoord’ had (de chauffeur nam een abonnement op de Playboy zodat de prins ‘m ongestoord en op z’n gemak kon inzien). Hoe was het ook alweer? Eens een playboy, altijd een playboy? Of dat geld niet gelukkig maakt? In ieder geval gaat ook het leven van een royal bepaald niet over rozen en zijn de familieverhoudingen bij de Oranjes ook niet wat je noemt je dát.

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans